| Lor diguèt que s'enanèsson (de s'enanar) sens esperar mai.
|
| Me vegèron pas a ieu, que m'amaguèri, mas lo vegèron a el.
|
| Una drolleta lor moriguèt qu'aviá pas encara cinc ans.
|
| S'amaguèt (s'estremèt / se rescondèt) que degun lo vegèsse pas.
|
| ) ">O te voliái dire plan pus lèu, mas a l'epòca ausèri pas.
|
| ) ">O agèssi volgut (o agèssi volontat) m'auriá presa per femna.
|
| Mesfisa-te plan de paur que limpèsses (de paur de limpar) !
|
| Es la novèla pus brava qu'aja, la Silveta, jamai ausida.
|
| Los autres dos e las autras doas los vegèrem pas de la jornada.
|
| Escota, t'avertissi plan, esperarai pas autres dos ans !
|
| Aquela gòda (aquela feda vièlha) es venguda als cans.
|
| Venir als cans : magrir al punt d'èsser abandonat als cans.
|
| L'Isolina, sa vida tota, demorèt magra coma una bicicleta.
|
| Magre coma una letra. Magre coma una estèla. Magre coma un pic.
|
| Venguèron totes quatre e mai foguèsson pas estats convidats.
|
| Lo nenon èra assetadet e plan desrevelhadet sul pelsòl.
|
| Lo papeta, el, èra assetadàs dins sa cadièira de braces.
|
| La nenòta èra malabilhadeta, mas plan polideta ça que la.
|
| Aquela pelhaira èra malabilhadassa que fasiá paur.
|
| Dins las uèch (uòch) oras que deviá èsser, a vista de nas.
|
| Deviá èsser uèch (uòch) oras, a l'estima (a quicòm prèp).
|
| Quand las polas pissaràn, benlèu que me farai gendarma.
|
| Aquel fusil, lo Tòni lo se crompèt d'ocasion (de ena part d'una minuta ; classa de segonda. ">segonda man).
|
| En mòde de nenon se portava dins los braces un canhon-moton,
|
| S'enfugiguèt als grands quatre pès (a cambas-ajudatz-rne).
|
| Un occitanofòn de naissença chuquèt sa lenga tanlèu tetar.
|
| L'occitanofonia es l'ensemble de totes los Occitans de pertot.
|
| Balhar blat banhat a qualqu'un es enganar qualqu'un.
|
| Aquel afar es blat ensacat vòl dire es coma s'èra fach.
|
| Ai las cambas bletas vòl dire ai las cambas plan mòlas.
|
| Son pas un fòrça (pas espesses) los mecenas occitans.
|
| Siás ben tròp bròca (tròp bèstia / tròp api) per aquò far!
|
| Òsca! Aquò tomba a plec : podiá pas tombar melhor.
|
| M'èri plan destenembrat (desmemoriat) de tot aquò.
|
| Jèsus! Ont te siás anada camaisar (mascarar) aital!
|
| Ne demorèri cambacopat : aquò me copèt las cambas !
|
| Ai una canhada (una quantitat granda) d'embestiaments.
|
| Començar, rai! mas contunhar e acabar es plan quicòm mai.
|
| Comptavi pas (cresiái pas) que venguèssetz tan lèu.
|
| En çò que me concemís (quant a ieu) i soi pas per res.
|
| Es un òme de contacte. Lúcia a de lentilhas de contacte.
|
| Tombèri sus el (l'encontrèri) per còp d'astre (per azard).
|
| Un còp plorava, un còp risiá : quora plorava, quora risiá.
|
| Copar carrals vòl dire tanben se mancar / copar palhas.
|
| Lo Carles tenguèt còp: raquèt pas / abandonèt pas.
|
| Tot còp que (cada còp que) te vendrà plan, vèni a l'ostal.
|
| Un còp qu'auràs acabat (quand auràs acabat) pausa-te.
|
| Aquela lèbre es pas meissanta vòl dire qu'es plan bona.
|
| Quand las polas pissaràn / quand la cocuta anisarà (pas jamai).
|
| La luna fa pargue, aquò marca que vòl plòure (que plourà).
|
| Ni per tot, èra pas meissant (ça que la èra pas meissant).
|
| Ba! es una interjeccion que marca suspresa o indiferéncia.
|
| Ont te'n vas? - A baisacuol ! (aquò te regarda pas! )
|
| Cala-te, bogre de bajòc (bogre d'api / bogre de piòt).
|
| Se'n va coma un as balanças : se'n va balint-balant.
|
| Ne cal finir sens mai d'alonguis (sens esperar mai).
|
| Amoda-te (bolèga-te), que siás aquí coma un emplastre!
|
| «Canta lo ) ">cocut dins la comba bèl a » es una inversion.
|
| De tot biais (d'un biais o d'un l'autre), m'escaparàs pas.
|
| Non! I anarai pas de cap de biais! (de cap de manièira).
|
| Bè! es una interjeccion que marca asir e defèci (desgost).
|
| Bè! es tanben lo bialar (lo belar /lo bramal) de las fedas. |
| Refusi fòrt e mòrt! : refusi d'a fons! (refusi net l).
|
| Nos encontrèrem per còp d'astre (per escasença / per azard).
|
| A tot astre bon astre vòl dire a tot azard (per en cas).
|
| Porcàs / porcassàs son d'augmentatius del mot pòrc.
|
| Porcassàs (porcatàs) son d'augmentatius d'augmentatius.
|
| Per far cort: per resumir. Cort e bon es çò melhor.
|
| A res non còst: a gratis (sens pagar / sens que ne còste res).
|
| M'èri d'a fons destenembrat (desmemoriat) de tot aquò.
|
| Lo temps me dura: tròbi lo temps long, me languissi.
|
| Cala-te, Peironilh, que l'ombra teu es pas espessa!
|
| L'ai vist a ton paire (ton paire l'ai vist / ai vist ton paire).
|
| ) ">O me saupretz a dire: manquetz pas de o me dire / o me diretz.
|
| Fai-me passar aquel daquòs (èstre / estec / aplech ... ).
|
| D'aquel òme! D'aquel caluc! D'aquel pèc! D'aquela piòta!
|
| Lo can de la coa copada. L'òme de l'uèlh de veire.
|
| Diable d'òme l Miserable de ieu! La paurassa d'ela !
|
| Ai una ròda de crebada. A un uèlh de curat (de crebat).
|
| I sosqui a de bon (i sosqui per de bon). Aimi de legir.
|
| Acabatz d'intrar. Acostumatz-vos de parlar occitan.
|
| Cèrqui de trabalhar. Comenci de comprene e de sofrir.
|
| Aquel libre es de mal legir. Aquela filha es de plànher.
|
| Contunhi de trimar. Cresi de plan far. Me fisi de tu.
|
| Me pensi d'i anar. Tarda de venir. S'amoda de plorar.
|
| Fugís de trabalhar, qu'es un fug-òbra. Ai de partir (me cal partir).
|
| Soi de genolhs. La vaca es de buòu. La cabra es de boc.
|
| La canha es de letz: sarra los cans. Te teni de velhat.
|
| M'es de fat: m'es de grèu / m'es de fèr / m'es penible.
|
| ) ">O decidirai de per ieu. ) ">O decidiretz de per vosautres.
|
| En despièch de (maldespièch de / ni per) forçar, pòt pas.
|
| M'es de grèu (m'es penible) de véser l'occitan mespresat.
|
| Soi encara dejun de lo conéisser: lo coneissi pas encara.
|
| Dieu me delisca / Dieu m'aniente ! son de damnes (de renècs).
|
| La Magdalena nos arribèt al descarat (a l'imprevista) !
|
| Aquò son figas d'un autre panièr: es un autre afar.
|
| Lo diable t'empòrte ! es una mena de malediccion.
|
| Lo diable s'empòrte ! es una exclamacion, pas un renèc.
|
| Vai-te'n al diable! es una interjeccion o una malediccion.
|
| Diable d'òme! es una interjeccion admirativa o pejorativa.
|
| Enfanton es un diminutiu lèumens afectiu d'enfant.
|
| Enfantonèl es un doble diminutiu afectiu de diminutiu.
|
| Enfantonelon es un triple diminutiu afectiu de diminutiu.
|
| Enfantonelàs es un augmentatiu de doble diminutiu.
|
| Enfantàs es un augmentatiu lèumens pejoratiu d'enfant.
|
| Enfantasson es un diminutiu afectiu d'augmentatiu.
|
| Enfantassonèl es un doble diminutiu d'augmentatiu.
|
| Enfantassonelon es un triple diminutiu d'augmentatiu.
|
| Enfantassonelàs es un augmentatiu de doble diminitiu d'augmentatiu.
|
| «Dins d'aicí » es un occitanisme que vòl dire « d'aicí ».
|
| A ieu me dison Joan: me sonan Joan / m'apèlan Joan.
|
| Ço ditz : ditz - Ço diguèt : diguèt - Ço disiá : disiá.
|
| Dire seba / cridar seba vòl dire se reconéisser vencit.
|
| Dire de ) ">òc : dire que ) ">òc. Dire de non: dire que non.
|
| Es pas de dire: o cal pas dire. Es pas de dire ! : es pas de creire !
|
| Es pas per dire, mas ... : sens me conflar ... / sens me vantar. ..
|
| Per de dire de ... : per dire de ... / per fins de ... / pr'amor de ... / per. ..
|
| Es passat lo dich que : dison que ... / se ditz que .
|
| Serà pas lo dich que : òm (se) poirà pas dire que .
|
| Tant val dire: practicament / per far cort / fin finala.
|
| Tornar dire: dire un còp demai/ repetir / redire. |
| Trobar a dire: criticar. Dire de tot: escopir d'insoléncias. |
| Te di si pas de non: te disi pas non / te disi pas que non.
|
| La drollalha o la drollatalha: pejoratius per « dròlles e dròllas ».
|
| Drollàs, -assa e drollatàs, -as sa : pejoratius de dròlle e dròlla.
|
| Drollet, -a e drolleton, -a son de diminutius de dròlle e dròlla. |
| Ai una enveja de pissar que lo vesi córrer! (« lo » es lo rajòl).
|
| La frasa çaisús es una polida frasa occitana elliptica.
|
| Bolèga-te ! Demòres pas aquí coma un emplastre!
|
| Segrai pas mai la caplòra : m'abandonarai pas pus acapval.
|
| Encara que plòga (e mai se plòu), vos venèm véser.
|
| Encara que ploguèsse (e mai se ploviá), vos vendriam véser. |
| Encara que mai es un sinonim d'encara mai o d'aitant mai.
|
| Quand ploguèsse d'enclutges, vendriái ça que la (ni per tot).
|
| Se s'endeven que faga bèl temps (se se capita que faga bèl).
|
| Entant-lèu (gaireben) me negavi : ai mancat a me negar! |
| En tant ni quand: de cap de biais / de cap de manièira, |
| Ne dernorèri entredich (entredit / desparaulat / moquet).
|
| Portar quicòm a l'escarcèla : o portar sus l'esquina.
|
| Un esclafi (un espet) de tròn. Un esclafi (un espet) de rire.
|
| Se cargar los esclòps de qualqu'un es prene sa plaça.
|
| Se revertar coma dos esclòps : se semblar coma doas cerièiras,
|
| D'escondons vòl dire a la resconduda, a l'amagat, en secret.
|
| Esfar es un vèrb passapertot quand un autre t'escapa.
|
| Pòdes esfar (ajar / trapar) la topina sus la laissa nauta?
|
| Se cal pas esfar (desbarrassar) tròp lèu de çò qu'embarrassa.
|
| Te propausa aquò e as la (s.f.sangflac /ausardariá / audàcia / front / impudéncia. (e non pas topet (fr.)Te propausi aquò e as la mèlsa de refusar ? ">mèlsa (l'audàcia) de refusar?
|
| Pff. .. ! es lo giscle de vent que t'escapa quand te retenes de rire.
|
| Incapables de nos reténer, espofinèrern en plena messa!
|
| Per aquela espofinada lo curat nos mandèt un brave emplastre.
|
| Totes los autres nos agachavan d'espofidons (en espofinant).
|
| S'espompís (s'encrei) talament que lo sonan Confleta.
|
| È ben ara, sèm esquèrlhes ! (è ben ara, sèm polits l). |
| Estant que (vist que, del moment que) siás aquí, ajuda-me.
|
| Laissa-me estar. (Laissa-me tranquil / M'embèsties pas).
|
| Totjorn està qu'as pas rason! / Çò segur, es qu'as pas rason! |
| Fai-me passar aquel èstre (aquel daquòs), per véser.
|
| Demòra a èstre : demòra a daquòs (demòra sabi pas ont).
|
| «Cal pas quichar» vòl dire sovent « cal pas exagerar ».
|
| «D'aquel òme! », « Cocanha! » son d'exclamacions.
|
| Aquò fa dos ans : i a dos ans. Far de l'ase: far lo piòt.
|
| Es pas de far! / Aquò se fa pas. Far lum: esclairar.
|
| Fai-te ençà : sarra-te. Fai-te enlà: tira-te de pels passes.
|
| Far un mainatge: enfantar. Far una causida: causir.
|
| Per tu fas : aquò te regarda, es ton afar! Far dos litres : conténer. ..
|
| Far dos mètres : mesurar dos mètres. Fa luna: la luna dona.
|
| Fa mal far quand fa mal far! Far una allusion. Far lo morre.
|
| Amb lo temps aquel formatge se farà. Aquel dròlle se farà.
|
| Aquò me fa fàstic : aquò me rebuta, aquò me desgosta.
|
| Se far d'una persona vòl dire la frequentar amb plaser.
|
| Se far pas de degun vòl dire frequentar pas degun.
|
| Se fa tard: començ a d'èsser tard. Se fa nuèch: comença d'èsser...
|
| Se far gras vòl dire venir gras. Se far vièlh: venir vièlh.
|
| Se far mètge (medecin). Se far prèire. Se far menusièr.
|
| Se far las onglas. Se far d'amics. Se far una rason.
|
| Se far de meissant sang. Se far mila euròs per mes.
|
| Far fardapelha : amassar vitament sas pelhas e son esquipòt.
|
| Ai las farfantèlas : los uèlhs me fan quatre: ai la berluca.
|
| Ai las bavarilhas : los uèlhs me fan quatre: ai la berluca.
|
| Es sa femna que còpa la farsa (que comanda / que decidís).
|
| Èsser de fèsta es èsser convidat (invitat) endacòm.
|
| Èsser pas a fèsta (èsser pas a nòças) : aver de dificultats.
|
| Auriás pas lo fetge (l'aplomb) de me refusar aquel servici?
|
| Far bona fin : se'n tirar, capitar, prosperar, plan morir.
|
| Far mala fin : se'n tirar pas, capitar pas, far puta fin.
|
| Fin finala : finalament, a longa fin, enfin, a la tota fin.
|
| Far fintanèla: far guinèla (espiar, fintar, far sentinèla).
|
| L'ortiga, l'abelha, la vipèra fisson (ponchan o mordisson).
|
| D'unas paraulas ponchudas o emmalidas fissan tanben.
|
| Macassiu! ço diguèt la Margarida, quicòm m'a fissada.
|
| L'ase te fota ! Vai-te'n al diable! / Vai te far fotre!
|
| Vai te far fotre ! es tanben una exclamacion de suspresa.
|
| Me'n foti (me'n viri) coma de ma primièiras bragas!
|
| Fotre òu ! es una interjeccion que vòl dire: È ben ara!
|
| Parlar sens frangetas vòl dire parlar plan francament.
|
| Furetèri (cerquèri) pertot, fureta que furetaràs, mas en van.
|
| Aquò's un pauc fòrt! : aquela tiba / aquela passa l'òsca!
|
| Gandré d'annadas (fòrça annadas) abans que nasquèssi.
|
| Es gandré (fòrça) luènh, i arribaretz pas abans la nuèch.
|
| Se ganhar sa crosta: se ganhar sas trempas (la vida).
|
| Gara-te d'aquí: tira-te d'aquí / tira-te de pels passes !
|
| Quicòm (substantiu indeterminat) vòl dire tala o tala causa.
|
| Manjava quicòm! (advèrbi) : manjava aicisèm ! (fòrça).
|
| Grinut vòl dire rude / ruf / rascanhut / reganhut / rabotós.
|
| Grisalenc / grisàs / grisastre / grisenc: que tira sul gris.
|
| Una gròssa d'uòus : dotze dotzenas (12 x 12 : 144).
|
| Un grumèl es quicòm de coagulat (grumèl de sang, de lach ... ).
|
| Quicòm de guèrlhe es quicòm qu'es de travèrs (pas drech).
|
| Un idiotisme es una expression caracteristica d'una lenga.
|
| Un idiotisme es de mal revirar dins una autra lenga.
|
| Una costuma immemoriala son , puèi la d'Aquitània ;2°/ la conquista de Cesar (-59)3°/ e mai que mai l'adopcion del latin coma lengade glèisa (391) ">origina s'es perduda.
|
| Un malparat es un perilh imminent (que va arribar).
|
| Se i fasèm pas moment (se i fasèm pas atencion), gara!
|
| A mon insabuda / ieu inavertit : sens que ieu o sàpia.
|
| Un Joan barrutla es un rodaire, un passapaís, un vagabond.
|
| Un Joan cèrcapaur es qualqu'un qu'a pas jamai paur.
|
| Un Joan coconièr es qualqu'un de nèci, un bestiasson.
|
| Un Joan conolhada es un òme puslèu femenèl (femenin).
|
| Un Joan de léser es un fug-òbra (un que fugís lo trabalh).
|
| Un Joan fa tot es un factotum, un bracièr, un òme de pena.
|
| Aquò rai! un onclon Joan fa tot nos fasiá plan servici.
|
| Un Joan farina es un bestiasson / un piòt / un api / un nèci.
|
| Un Joan femna es un òme que fa lo dedins coma una femna.
|
| Un Joan figa es un belitre (un paure diable, un passapaís).
|
| Un Joan filha es un jovent femenèl (que revèrta una filha).
|
| Un Joan filha pòt èsser tanben un jovent portat sus las filhas.
|
| Un Joan flauta es un bestion / un bestiasson / un piòt.
|
| Un Joan fotre es un paucval/una canalha / una rossalha.
|
| Un Joan l'emprés es un iperactiu que quita pas de trabalhar.
|
| Un Joan mal m'agrada es un òme renós / tissós / malgraciós.
|
| Un Joan sap tot es q.q. qu'a la pretension de tot o saber.
|
| Un Joan salsa es un òme que s'agrada a far la cosina.
|
| Un .Joan sens biais es un maladrech o un bestiasson.
|
| Un Joan topin: un .Joan salsa; un .Joan figa; un Joan sens biais.
|
| Un .Joan trespassa es un òme que ne fa totjom tròp.
|
| Soi a jun de conéisser aquel òme: l'ai pas jamai conegut.
|
| Soi a jun d'aver trobat un mecenas : ai pas jamai trobat de ...
|
| Jutja-te l es un occitanisme que vòl dire « Examina-te ! ».
|
| Jutja-te l vòl dire tanben « Figura-te! » per exprimar un dobte.
|
| Jutja-te ! : examina-te, e veiràs qu'es pas possible !
|
| Leca-te l'uèlh! (es impossible me faràs pas creire aquela! )
|
| Aquò me fa lega: aquò me far enveja (aquò me fa fondre).
|
| «Entre pauc e mens» vòl dire « a quicòm prèp»
|
| Entre pauc e mens es un biais de respondre pas clarament.
|
| Èsser a la lòga del jorn vol dire èsser a la mòda del jorn.
|
| Lunhan (alunhat) es un derivat de s'alunhar : anar pus luènh.
|
| Macarèl! es una interjeccion d'estonament, de dolor, de colèra.
|
| Macarèl! pòt èsser tanben una interjeccion d'admiracion.
|
| Macaròni! es un eufemisme per dire pas Macarèl !
|
| Madòna es un títol pus relevat que Madama (occitans totes dos).
|
| Madomaisèla: títol d'una joventa o d'una femna non maridada.
|
| Aquò m'agrada mai (o aimi mai ). Vendrà mai (tornarà).
|
| La mai avant (la pus avant). Aitant mai. D'aitant mai.
|
| L'aimi tant e mai. Tot al mai. Mai que mai (subretot).
|
| La filha mai polida. La vaca mai magra. Lo jorn pus long.
|
| Se mainar es se trachar (se rendre compte) e tanben s'ocupar de.
|
| Se mainèt qu'anava plòure. Maina-te de çò que te regarda!
|
| As lo mal de ieu: siás plan coma ieu / me revèrtas plan.
|
| Pensi que te'n saupràs pas mal (que o prendràs pas mal).
|
| Lo mal d'amor es une expression poetica per dire amor.
|
| Prene quicòm a malas ( o prene de mal as) : o prene mal.
|
| Excusa-me, ai pas fach aquò a malas (o ai pas fach exprès).
|
| A malas penas (grand pena) se te poirem venir véser.
|
| A malas endeveras: dins de fòrt marridas condicions.
|
| ) ">O faràs, de bonas o de malas : de bon grat e mai ça que la !
|
| Vendrai sens manca (al solid) : mancarai pas de venir.
|
| È ben sèm polits ! (Sèm mal encarrats, mancava pas qu'aquò! )
|
| Es pas de creire: pas possible ! / Sembla pas possible !
|
| Anem, bolèga-te, demòres pas aquí coma una bròca!
|
| Per aquò far, as los quatre pès blancs (as plena libertat).
|
| Far lo pè d'anders vòl dire esperar espèra qu'esperaràs.
|
| Nos sèm pecats (mancats) de cinc minutas, pas mai!
|
| Mas que ven ga (a condicion que venga) l'aculhirem.
|
| Te propausi aquò e as la (s.f.sangflac /ausardariá / audàcia / front / impudéncia. (e non pas topet (fr.)Te propausi aquò e as la mèlsa de refusar ? ">mèlsa (l'impudéncia) de refusar?
|
| La mèlsa: glandola ovoida dins l'ennaut del ventre, a l'esquèrra.
|
| Al pus fòrt la pelha! es un motet (una dicha, una locucion).
|
| Nos encaminèrem a la muda (sens levar lenga, sens parlar).
|
| Una fenèstra part las autras (a la diferéncia de las autras).
|
| Manjar pas. Plorar pas. Venir pas. Legir pas. Escriure pas.
|
| Vendre pas. Poder pas. Ajudar pas. Véser pas. Renegar pas.
|
| Bona passa (temporada favorabla). Mala passa (temporada mala).
|
| Disi de non! : di si que non! / di si non! / refusi !
|
| Fau plan mai que non pòdi : fau plan mai que çò que pòdi,
|
| Balha no'n. No'n trufam. Anem no'n. No'n parlèt.
|
| Çò nòstre es çò que nos aperten (tot çò qu'es a nosautres).
|
| ) ">O cresi. ) ">O vesi. ) ">O vòli. (quand òm parla de causas).
|
| Lo cresi. Lo vesi. Lo vòli. (per de personas o d'animals).
|
| «La nòstra» es un autre equivalent de « ma femna ».
|
| A chicas e micas vòl dire per fragments / pauc a pauc.
|
| Aquò me fa michetas : aquò me fa gòrja (me fa enveja).
|
| Qué s'es passat? Qué las as ? Quina idèa t'es passada pel cap?
|
| Ni per cercar, capiti pas de li metre la pata dessús!
|
| Ai agudas patidas las pèiras (ai agut patit que jamai).
|
| Lo patron (lo nòstre / mon òme). La patrona (la nòstra / ma femna).
|
| Es un pauc (censadament / a quicòm prèp) çò que dises.
|
| Entre pauc e mens vòl dire, de còps, puslèu mens que mai.
|
| Bramar a plens paumons es bramar brama que bramaràs.
|
| Ressonar coma un pairòl es pas rasonar coma un esclòp.
|
| Caliá prene palada (prene d'elanç) per sautar aquel rèc.
|
| Far de Dieu barba de palha es malparlar d'El (ne mal parlar).
|
| Se per cas (per azard) podiás pas venir, o me saupriás a dire.
|
| Aquel còp pensèri morir: cugèri morir (manquèri a morir).
|
| Per fin de (per tal de) nos far mancar, nos mentiguèt.
|
| Per tal que (per que) venguèsse al pus lèu, li telefonèri.
|
| Perlongar quicòm o qualqu'un es lo far perdurar mai de temps.
|
| È ben, consí vas, Loiset ? - Entre pauc e mens pro plan.
|
| Bogra de pesolhassa ! es un qualificatiu insolentaire.
|
| A pics e patacs vòl dire uèlh per uèlh, dent per dent.
|
| Magre coma un pic: coma un estelon / coma una bicicleta.
|
| Es lo picadís de la vida (l'anar, lo rebaladís dels cadajorns).
|
| Cala-te, Leopòld, que ton fusil pòrta pas plan luènh!
|
| Èsser aquí de : aver enveja de / èsser sul punt de.
|
| Espèra-te! I a pas prèssa / i a pas lo fuòc a la paissièira !
|
| Qué las as ? Qué t'arriba ? Qué te pren ? Qué te cal?
|
| Consí quicòm (d'un biais o d'un autre) capitarem ben.
|
| Qu'un piòt / quane piòt / quin piòt! Qu'una malastrada!
|
| Aquò rai (aquò d'aquí rai), i a pas cap de problèma.
|
| Aquò me ven a revèrs: aquò m'agrada pas brica (pas ges).
|
| ) ">O te cal far ribon-ribaina (de bon grat e mai ça que la).
|
| I te calrà far, de rif o de raf (d'un biais o d'un l'autre).
|
| Me fas susar e mai coma cal ! (Me fas susar de cròcs de romana!)
|
| Es pas ni bolit ni rostit (ni cabra ni boc / ni rasim ni figa).
|
| ) ">O me saupràs a dire se jamai i aviá quicòm de nòu.
|
| Me somsiràs pas (me prautiràs pas) lo sam, o te pòdi dire!
|
| Te manges pas lo sang! (Te rosègues pas / te'n fagas pas.)
|
| Pòrta sus el tot son sant crespin (tot son esquipòt / tot son ben).
|
| Lo signe val lo còp! es una expression que se ditz sovent.
|
| Tombar lo mocador, tombar la mòstra ... son d'occitanismes.
|
| De trusc o de trasc (d'un biais o de l'autre) bolèga-te !
|
| Lor mòda unisèxe, fin final a, es pas ni cabra ni boc.
|
| Anèri a cò de mon oncle vòl dire anèri al seu ostal.
|
| Anèri a çò de mon oncle vòl dire anèri a sa proprietat.
|
| «Vos ai pro vistes, anatz-vo'n ! » - « S'es aital nos n'anam. »
|
| «S'es aital» se pòt dire tanben « Se per aquò va »
|
| Çò teu es pas çò meu ni çò seu; çò seu es pas çò nòstre.
|
| I podiá laissar las calças e lo pòrtacalças ! (I podiá laissar la vida.) |
| Uèi per uèi (ara / pels tempses que sèm) se cal bolegar.
|
| Soliá (aviá costuma de) venir cada matin sens manca.
|
| Avalisca!: vai te'n al diable! Lo diable t'empòrte !
|
| Èsser pas de man: èsser pas de biais (èsser pas a posita).
|
| «Ai lo pese gròs» es un biais popular de dire « Ai lo còr gròs»
|
| Lo Camin de Sant Jacme se ditz tanben la Dralha lachenca.
|
| Ma tanta Matilda disiá totjorn « Se Dieus o vòl! »
|
| Entre sortir (tanlèu sortir, tanlèu que foguèt sortit) l'ataquèron.
|
| Lo Xavièr s'eclipsèt sens degun se'n mainar ( se'n trachar).
|
| Las estèlas (las asclas) revèrtan lo fust vòl dire « Raça raceja ».
|
| Parlar per pas dire res, tant val (aitant val) se calar.
|
| Fagas pas lo gal, que la teu ombra es pas plan espessa!
|
| Al pus fòrt la pelha, mas al pus fin lo mot de la fin.
|
| Quand frequentava, lo Martin soliá pastrar cada matin.
|
| Laissa pissar lo moton, qu'aqueles dires son parpèlas d'agaça.
|
| Ton rasonament es mièja figa mièg rasim: ni cabra ni boc.
|
| Ba! sembla pas possible !. .. Ba ! se plòu, que plòga ! |
| N'ai agudas conegudas d'ai tal as situacions dins ma vida.
|
| Çò que te disi t'enfusques pas, i soscaràs a sang pausat.
|
| Part de o abandonar tot, podèm pas far mens que çò que fasèm.
|
| Part que lo vejam pas li demandarem de venir amb nosautres.
|
| Paur (de paur) d'encontrar una sèrp prenguèri un baston.
|
| Quand nevèsse, vendrai e serai a Besièrs quand tu.
|
| Quiti que (part que) venguèsse pas, lo podèm pas mancar.
|
| Per la lenha te'n fagas pas, que te'n tendrai de facha.
|
| Aicí as un viure, non pas qu'a París benlèu n'auràs pas.
|
| De tira que seràs prèsta diga-o-me, qu'es ora de partir.
|
| De rif o de raf (d'un biais o de l'autre) cal que se faga.
|
| Consí que ane consí que non, farai lo perqué per venir.
|
| Negre coma la padena.
|
| Negre ni mai suja.
|
| Magre coma un pic.
|
| Magre coma bicicleta.
|
| Magre coma rat de glèisa.
|
| Magre coma clavelon.
|
| Gras coma un tais.
|
| Gras coma un monge.
|
| Brutalàs coma bartàs.
|
| Brutalàs coma rocàs.
|
| Fòrt coma un Turc.
|
| Fòrt coma un cric.
|
| Fòrt coma un buòu.
|
| Fòrt coma un taure.
|
| Mèl en boca, fèl en còr.
|
| Tremp coma sopa.
|
