| Una persona malonèsta (grossièira) es una persona lorda.
|
| Aviá de problèmas d'expression per se far comprene. |
| A son expression, comprenguèrem qu'èra pas content.
|
| L'autoderision lo gardèt de venir confleta (de se conflar).
|
| Son ànsia (son pensament / sa preocupacion) se legissiá sus el.
|
| Se cal pas enrire (se trufar) dels desbigossats (dels infirms).
|
| Lo Tièrri s'es enrabiat (s'es cargada la gròssa colèra).
|
| Ufanejas (fas lo bragard), mas se sabiás çò que t'espèra ...
|
| La Cristiana a la tissa de respondre (de replicar) a sos parents.
|
| Vòl far lo regde (lo fòrt), mas o es pas, se'n manca plan.
|
| Aquela paraula l'a pongut (l'a fissat / la picat / l'a macat).
|
| Desvariat qu'èra, lo paure diable s'es pendut (s'es penjat).
|
| Lo Patrici aviá un aire un pauc patufèl (un pauc ipocrita).
|
| Fagas pas lo maruòlh (lo maruèlh) : fagas pas de las teunas !
|
| Siás ben tròp bròca (tròp bèstia / tròp piòt) per aquò far!
|
| La Vincéncia es fòrt malacapçada (bravament sansolha).
|
| Un comportament libertin es un comportament licenciós.
|
| Lo Fontan es pas tròp forçaire, qu'es puslèu inchalhent.
|
| Li calguèt endurar sas tintainas (sos capricis, sas lunadas).
|
| Loís es caput coma un tanc de garric: caput coma un ase.
|
| As perdut lo carabiròl? : As perdut lo cap? Siás caluc?
|
| Lo Fermin, d'aver mentit, venguèt sulcòp cararoge.
|
| Se carcanhar amb qualqu'un es se querelar amb el.
|
| La mamà careçava (tolhorava / poponava) son nenon.
|
| Careçavan lo papeta per li trapar son esquipòt (son argent).
|
| Se cargar los esclòps de qualqu'un: prene sa plaça.
|
| Lo Julon se carguèt la gròssa colèra, qu'èra furiós.
|
| Se carpinhar vòl dire se cercar bregas o s'engraunhar.
|
| Lo Casimir e lo Marc se castanhan de quand en quand.
|
| Cataloguèron lo Ramon de femnassièr (amator de femnas).
|
| Se laissèt circomvenir (enganar) coma un novelari.
|
| Clapar qualqu'un sus l'espatla es li tustar sus l'espatla.
|
| De colèra e de dolor, la Clamença clavava las dents. |
| La Claudina èra clavelada de vergonha e de remòrs.
|
| Aquela dròlla a pas de biais (a pas d'èime, es pas senada).
|
| Los escolans mandavan de bilhets d'amor a las escolanas.
|
| Aquel desavèni (contratemps) me fa biscar (marronar).
|
| Un o una ventabolòfas es una persona confleta (fanfaron, -a).
|
| Un o una bufanèblas es tanben qualqu'un que se confla.
|
| Lo Patrici es un bufaire que i n'a pas cap pus coma el.
|
| Es totjorn estat un pauc balòri (maladrech coma pè de pòrc).
|
| Un(a) bota-en-tram es una persona qu'anima las autras.
|
| Se passejavan braces en quèrba (en se donant lo braç).
|
| Bramècas (ploraires), d'unes òmes o son tota lor vida.
|
| Brandissiá lo cap per far véser qu'èra pas d'acòrdi.
|
| Un brandussa es un fug-òbra (un que lo trabalh i fa paur).
|
| Un brave òme es un òme plan bon, un òme puslèu bonàs.
|
| Me graciosèt (me faguèt present) d'un polit sorire.
|
| Se sap pas aparar (defendre) dins la vida, lo paure!
|
| Aviá un amor apassionat (èra afogat) per tot çò novèl.
|
| Per apasiar (amaisar / calmar) sa colèra s'anèt passejar.
|
| Se monta coma lach sul fuòc (se met en colèra sulcòp).
|
| Se cal pas conflar, ni mai se desvalorizar (se despresar).
|
| Es insuportable, que o vira tot çò de dessús dejós!
|
| Destimborlada (caluga), la Marion o es totjorn estada.
|
| Far son cap vòl dire escotar pas degun, far de son sicap.
|
| Lo Josèp se monta lo còl/se monta lo cap / se confla.
|
| Qualqu'un de colhonet es un pauc bestion (bestiasson).
|
| Vòli pas comentar ton comportament, mas te compreni pas.
|
| L'Amelia se fasiá d'un companh e de tres companhas.
|
| Se complanh de contunh: arrèsta pas de se plànher.
|
| A lo comprenòri puslèu estequit, lo paure! qu' es bèstia.
|
| Un òme clòscacaput es un òme caput (un òme testut).
|
| A pas brica de comprenèla : compren pas res per res.
|
| Sap pas menar: sap pas conduire (condusir) una autò.
|
| La gròssa colèra li congestionava la cara (la fàcia).
|
| Siás ben consirós (soscadís / pensatiu), qué las as ?
|
| Lo Norbèrt se contracta totjorn un pauc davant un public.
|
| Soi còrcachat (còrmacat / còrfondut) de çò que t'arriba.
|
| Son paire lo corrocèt bravament: li brandiguèt las pelhas.
|
| A bravament de tripas dins lo cap! (es fòrt intelligent).
|
| Escopir agre (èsser pas brica content e o dire plan clar).
|
| Jacme es pas un lum vòl dire qu'es bèstia que truca.
|
| A la Joaneta li'n manca un bolh (es un pauc caluga).
|
| Es tocat de la coeta de l'anhèla (es un pauc capbord / caluc).
|
| L'Ipolit es una falsacadaula (es fals coma una èga / es ipocrita).
|
| Ni per tot (ça que la / pr'aquò), faguèt bona contenença.
|
| Lo Joanon es un òme de contacte que se tira de pertot.
|
| Un rire descabestrat (fat e fòl) es bravament contagiós.
|
| Lo parlar davant un public nombrós lo contracta fòrça.
|
| Sa situacion explica son comportament mas l'autoriza pas.
|
| Coneissi (sabi) que d'unes faràn la figa (que rafiràn lo nas).
|
| Lo Jansemin quitava pas de badar sa cosina Laureta.
|
| Cal pas balançar (esitar) dins la vida, se cal decidir.
|
| En lòc de badar aital, dona-me puslèu un còp de man!
|
| Alongar lo nas vòl dire qu'òm es pas brica content.
|
| S'ameissantir vòl dire venir meissant (venir emmalit).
|
| A la meissantisa dins l'ase (es meissant de natura).
|
| Es un amusaire de primièira borra (de primièira, de flor).
|
| Cala-te, Cunegonda, cala-te, que siás bèstia que trucas !
|
| L'aima talament a la Nadala que beu totas sas paraulas.
|
| Uèi, es pas ges de biais (es pas brica dins sas bonas).
|
| La Marià es desvariada (trebolada) : es pas dins sas bonas.
|
| Se trebolar vòl dire se perturbar, se far de meissant sang.
|
| Aquela persona es un secafetge: es fòrt importuna.
|
| Se nèga dins una cagada de mosca: se trebola per un pas res.
|
| Se pessar (se noirir) de regardèla vòl dire somiar / èsser trucaluna.
|
| La Veronica adulava (badava / admirava) son cosin Damian.
|
| Jès! que siás aisse! : Jès ! que siás aissable (insuportable).
|
| En lòc de m'ajudar, me desajudas, que siás pas ges manifacièr!
|
| Lo Jòrdi es totjom alabatut: a pas ges (pas brica) de coratge.
|
| De soscar a son aimada lo Ricon s'alangorís (ven langorós).
|
| Una filha bartassièira es una filha fenestrièira (pas seriosa).
|
| D'asenadas (de bordas) qual n'a pas jamai fachas ?
|
| As facha una asenada (bestiesa) pus gròssa que tu !
|
| Jòrdi s'asonda (se met en colèra) coma lach sul fuòc.
|
| Lo Juli demorèt assetadàs (Iordament segut) davant las dònas.
|
| La Caròla es totjom estada plena d'astúcia (de rusa).
|
| A la tissa (mania) de s'atardivar (de se retardar) en camin.
|
| Estant que (atendut que, vist que) siás caput, cambiaràs pas.
|
| Sa manca d'atencion (son inatencion) finirà que lo perdrà.
|
| Me mandèt un atots (emplastre) que me virèt de part !
|
| Èsser cortés èra la qualitat pus brava del paure Tibèri.
|
| Matieu foguèt còrvirat (fetgevirat) d'aprene la mòrt d'Ives.
|
| Mesfisa-te, que lo Justin es pas brica (pas ges) credible !
|
| La Regina aviá la cara (la fàcia) cremesina de vergonha.
|
| S'arrufar (s'embufar) : s'encolerir, se metre en colèra.
|
| Es un nenon aluserpit / alebraudit / esperdigalhat (desrevelhat).
|
| As un tòr dins lo cap? : siás pas un pauc caluc (capbord) ?
|
| La feblesa de son òme la desegondava (la desajudava).
|
| S'arracapesís (s'encaprícia) per de menudalhas (per pas res).
|
| Lo Julon escopissiá (delargava) de damnes abominables.
|
| Joan es fòrt debonorièr (arriba plan abans l'ora prevista).
|
| Lo Jacme es totjorn tardièr (arriba après l'ora prevista).
|
| Lo Filibèrt es fòrt matinièr (se lèva bravament matin).
|
| Se donèron l'acolada (s'acolèron) coma dos amics plan cars.
|
| D'aquí entre aquí somicava : sanglotava / sanglotejava.
|
| Far de l'ase: far lo piòt (far lo semblant d'èsser bèstia).
|
| Es totjorn estada una filha fòrt decidida (fòrt lançada).
|
| Ai presa la decision de me far pas jamai de meissant sang.
|
| Lo Valeri an a la tissa de parlar d'un ton declamatòri.
|
| Una femna crestadobla es una femna que o govèrna tot.
|
| De criticaires i n'a totjorn agut mai que de trabalhaires.
|
| Lo Valèri a la tissa de far cruissir (cracinar) las dents.
|
| Far de culèfas : èsser tròp minimós (tròp meticulós).
|
| Vergina aviá un sentiment de culpabilitat que la tafurava.
|
| Se curar lo nas en public o en privat es quicòm de lord.
|
| As desenregat ! (siás sortit de la rega / as facha una asenada).
|
| La Laurença es una femna que sap pas refusar un servici.
|
| Çò que li defauta (çò que li fa manca) es la paciéncia.
|
| Es alara que lo Jòrdi se desgafonèt (se metèt en colèra).
|
| Al Maximin, aquel afar lo desgiussèt (lo contrarièt).
|
| Mai aimava desgrunar de peses que non pas lo capelet.
|
| Delargar (laissar escapar) un damne, un pet, un secret.
|
| Cal pas desmesconéisser lor meriti ni mai lor valor.
|
| La Paula se despapacha (se despeitrina) per nimfomania.
|
| Son insoléncia me desparaulèt (me copèt la paraula).
|
| Es desagradiu (desplasent) de romegar (de repotegar, de roscanar).
|
| Far brost es l'equivalent de se desdire, téner pas paraula.
|
| Te còpes pas lo cap per de brotilhas (de menudalhas).
|
| Qué te ploras ? Tai quitament pas brucat (frelhat).
|
| Far la bufa: far lo morre, far la pòta, fonhar, botar. |
| Lo Fabian bufa sovent: es bufaire, confleta, vantard.
|
| Far catetas : far de catimèlas (careçar, far de careças).
|
| Una persona catonièira es una persona qu'aima los cats.
|
| Te vas trapar una bufa! (una calòta, un emplastre).
|
| Lo Zefirin aviá totjorn d'idèas trucalunas (burlescas).
|
| A una brava cabòça (cap) : es caparrut (caput) que jamai!
|
| Aquela filha es foligauda (folastra) coma una cabra.
|
| Es definhosa (refastinhosa) que jamai: tot li desagrada.
|
| Qué son aquelas deganaissas ? (aquelas manièiras).
|
| La Pulquèria es pas brica demandeta (demandaira).
|
| Se demasiava (s'agradava / se complasiá) a far çò mal.
|
| Emmalit qu'èra, se demasiava a tustar sos companhs.
|
| S'endemonièt (se carguèt la colèra gròssa) contra sa femna.
|
| Ton comportament marca (denòta) que siás en colèra.
|
| La Delfina èra tota desaubirada (desvariada / trebolada).
|
| Conéisser la catorzena : èsser coquinàs o coquinassa.
|
| Una persona cavèca es una persona bèstia o que repàpia.
|
| Lo Jòrdi, cavilha nasquèt, cavilha demòra, e cavilha defuntarà!
|
| Celina èra, censat (censadament), una paura dròlla.
|
| Lo Leopòld es totjorn a desaprovar (criticar) qualqu'un.
|
| L'Alexandrina desbadarnèt los uèlhs d'estonament.
|
| Mon paure dròlle, siás aissable coma un mal de cap!
|
| Lo Ramon èra destorbat : èra desvariat / èra trebolat.
|
| La Peireta es destricada (es deglenda) : plena d'abeluc.
|
| Siás amistós (amical) coma una pòrta de jaula (de preson).
|
| Se desvergonhèt (se pervertiguèt) amb de marrits companhs.
|
| Desvirar une sorga (font) pòt portar tòrt als vesins.
|
| Un paure diable (un paure bogre) es qualqu'un de plànher.
|
| Far pròva de discrecion es una plan brava qualitat.
|
| Me distillèt d'unas vertats que ne demorèri moquet.
|
| Una persona dobla es una persona qu'es pas franca.
|
| Docil vòl dire somés (de bon comandar) o de bon trabalhar.
|
| Lo contrari de somés es insomés / rebèl/reguitnós / rebelut.
|
| A la Susanna, un pauc totes los documentaris li agradan.
|
| Dugar vòl dire badar: èsser desocupat, agachar boca badada.
|
| Òu, Guston, qué dugas aquí sens far res? Vèni m'ajudar !
|
| Per el, es d'ebrèu : aquò, per el, es de plan mal comprene.
|
| Efrèm es egocentric, que se pren pel centre de l'univèrs.
|
| Cresi que siás eissabre (renós / tissós / aissable) de naissença!
|
| Lo Donacian es pas gaire donaire, seriá puslèu demandaire.
|
| La Dorià es debonorièira : arriba totjorn d'ora (de bona ora).
|
| La Doriana, ela, es totjorn tardièira, qu'es pas jamai d'ora.
|
| Un drollatièr es qualqu'un qu'acotís (que cèrca) las filhas.
|
| Te calcines pas: te rosègues pas / te manges pas lo sang!
|
| Canturla es l'escais de qualqu'un de nèci o qu'a perdut lo cap.
|
| Vengut caluc, s'embarrèt dins son ostal, que voliá pas véser degun.
|
| Lo sorire embelinaire de la Suzeta sedusiguèt Adòlf.
|
| La Suzeta, ela, foguèt sedusida (embelinada) per son parlar.
|
| L'embelinament (la seduccion) foguèt donc recipròca.
|
| Abèl es un embestiaire (un rambalhaire) de primièira !
|
| M'embèstii pas jamai, que lo temps me dura pas a ieu.
|
| Rigobèrt de La Devesa s'embordescava per un pas res.
|
| S'embordescar: s'emmoscalhar / s'empebrinar / s'emportar.
|
| Nos embraçèrem, que nos èrem pas vistes despuèi un brieu.
|
| Lo Causset s'embriagava un pauc (tant val dire) cada jorn.
|
| Lo Sidòni es totjorn embronc (reguèrgue / malgraciós).
|
| La Nanon s'embufa (s'encolerís) per patin-patan-pas res.
|
| Qué t'embufas aital? Apàsia-te, que n'ai un confle de tu !
|
| Los emmalits (los meissants) baste i n'agèsse pas pus!
|
| Aquel drollon s'emmanhaguís (ven manhac / refastinhós).
|
| T'emmoscalhèsses pas aital al primièr empachament!
|
| Las reaccions emocionalas las cal totjorn mestrejar.
|
| Empacha pas (rèsta pas mens) que siás un trucal una !
|
| Gautas o front emporprats marc an timiditat o vergonha.
|
| Lo Julian s'encanta (se monta / se met en colèra) aisidament.
|
| La Gervàsia s'enchipra (s'enfusca, s'empebrina, s'irrita) sovent.
|
| Enclin (portat) a panar (a raubar) lo caliá velhar de contunh.
|
| Enclina a plorar, l'Albania se plorava per un pas res.
|
| Enclinariái (seriái portat) a creire que siás un pauc trucaluna.
|
| Volontava pas (voliá pas) encórrer la colèra de son paire.
|
| Mas lo seu paire s'encorroçèt (se metèt en colèra) ça que la.
|
| Un demòni es un diable o una persona insuportabla.
|
| Aquel dròlle s'es endemoniat (es vengut diable) (es insuportable).
|
| Lo Justin endurèt amb constància los desavènis de la vida.
|
| S'endurcir contra los malastres, mas endurcir pas son còr.
|
| Finisses que m'enèrvas (que m'agaças) amb tas questions !
|
| Loíset s'enervèt (se despacientèt) sus un problèma de mal tòrcer.
|
| D'ont mai va, d'ont mai s'enfalordís (d'ont mai ven falord).
|
| Lo Norbèrt s'enferonís (s'encolerís) cada còp qu' es contrariat.
|
| Lo Jèp (Josepon) es vengut confleta per enfladura d'orgulh.
|
| La colèra es engendrairitz (la colèra amoda) de malafachas.
|
| Lo Mariusson s'englotonís (s'engolardís, ven gloton).
|
| Lo Marquet de Marcon es entanchívol (es rapid dins çò que fa).
|
| Aquò des passa mon entendament : o compreni pas.
|
| Son entestament (son obstinacion) lo perdrà, qu'es tròp entièr!
|
| De còps, Julon entona la Marselhesa, de còps l'Internacionala.
|
| La Veronica se laissa entortibilhar (enganar) per de promessas,
|
| Perqué parlas totjorn entre las dents? Las pòdes pas desclavar!
|
| Las tres amigas se son entrebalhadas un poton abans de partir.
|
| Es envejosa de tot e de totes (o enveja tot e enveja tot lo mond).
|
| M'as envergonhada (m'as facha tombar de vergonha).
|
| Son ànsia tròp granda enverruga de contunh la Paulina.
|
| Tota sa vida (sa vida tota) foguèt bon envèrs tot òme.
|
| La Marinon se laissèt envescar (enjaular) per l'Andrieu.
|
| Qué las as ? - Ai las èrnhas ! (soi de meissanta umor).
|
| Bonapasta es l'escaisnom d'una persona plan brava.
|
| Escalfestrat (en colèra), delarguèt un parelhat de damnes.
|
| Un galzèbre (un escamandre) es una persona ardimanda.
|
| D'aquel galzèbre de filha! (d'aquel escamandre de filha) !
|
| Un galzebràs (un escamandràs) es una persona desvergonhada.
|
| Un galzebron (un escamandron) es una drolleta afrontadeta.
|
| Lo nenon es escarrabilhat (aluserpit, desgordit) que jamai.
|
| Escaufestrada (subrexcitada) qu'èra, nos insolentèt a totes.
|
| L'Ipolita es maladrechàs coma un esclòp sens bata.
|
| Un escorniflaire es qualqu'un que viu puslèu en parasit.
|
| Un escorniflaire es tanben q.q. que met son nas aquí ont cal pas.
|
| Se metèt a escridassar (a cridar crida que cridaràs).
|
| Dins l'escurina (l'escur) de la nuèch, la òtain) ">Catarina preniá paur.
|
| De véser aquel canhàs, lo Paulin s'esferotgèt (prenguèt paur).
|
| En lòc de s'esmendar (de se melhorar) s'emmalís cada jorn.
|
| Escopir pel sòl (per tèrra) se fa pas, qu'es quicòm de fòrt lord.
|
| Lo Frejafont delargava totjorn qualque espanholada (gasconada).
|
| Espatlegèt per far véser que se'n virava (que se'n trufava).
|
| Lo Julian a un esperit especulatiu puslèu trucaluna.
|
| Quand l'espèra s'esperlonga tròp, me pòdi pas pus endurar.
|
| Esperdigalhat, alebraudit, aluserpit son sinonims de desgordit.
|
| Paura Rosalina, quora t'espesolharàs de tas tissas ?
|
| Una espingada (una escarbicada) es un escart de comportament.
|
| Una persona espirituosa (espirituala) es plena d'esperit.
|
| Estanca tos plors (quita de plorar), que te siás pas copada res.
|
| Està-te (arrèsta-te) de fumar, que nos empoisonas !
|
| Un sorire estereotipat es un sorire de convencion (forçat).
|
| Aquel dròlle es esterlucat (caluc; tocat de la coeta de l'anhèla).
|
| La Basília es totjorn estada un pauc estralunada (trucaluna).
|
| S'estrementiguèt (s'estavaniguèt) quand aprenguèt la novèla.
|
| Son estug (estuit) de lunetas, se remembra pas jamai ont es.
|
| Son estupefaccion foguèt tan prigonda que s'estavaniguèt,
|
| Aulària es un pauc evaporada (un pauc dins la luna).
|
| L'Isidòr es sovent exaltat (emportat per sa passion).
|
| Renada es fòrt exentrica (originalassa, bravament trucaluna).
|
| La seu excentricitat passa l'òsca (passa la mesura).
|
| Son comportament es excessiu (passa l'òsca / passa la mesura).
|
| Una femna fada es una femna caluga (capborda / fòla).
|
| Lo Patrici folastreja (falordeja / fa lo fòl) del matin al ser.
|
| Un dròlle falord es un dròlle folastrejaire o insuportable.
|
| Lo Joaquim quita pas de far de falordas (d'escarbicadas).
|
| Una persona falsa coma una èga li te pòdes pas fisar.
|
| Un fanfaron es un ventabolòfas, un confleta, un vanturla.
|
| Qualqu'un de fantasc es fantasiós, ideal, capriciós, trucal una.
|
| La Jordeta patiguèt de fantasmas grèus tota sa vida.
|
| La Francina es farfantejaira (fanfaron a) que jamai pus.
|
| La Febronia crentava fòrça los ivèrns canins, qu'èra fregeluga.
|
| Una filha fenestrièira es una filha pas tant filha qu'aquò.
|
| Un fug-òbre es qualqu'un que fug (que fugís) lo trabalh.
|
| Un fetgedur es un òme vèdre, o coratjós, o lançat (decidit).
|
| Un òme vèdre es un òme reguèrgue (reborsièr, eissabre).
|
| Un fetgemòl es un òme pauruc o un òme que balança (qu'esita).
|
| La Fidèla pòrta plan son nom, qu'agacha pas que son òme.
|
| Es pas brica fièr (ufanós), que s'encrei pas brica (pas ges).
|
| Far la figa: èsser moquet, èsser pas content, far lo morre.
|
| Badar la figa vòl dire dugar (badar), musar, musardejar.
|
| Aquela d'aquí es pas qu'una filha! (una prostituida).
|
| Lo fisson es la lenga que fissa (que malditz de qualqu'un).
|
| Una persona fisabla es una persona que li te pòdes fisar.
|
| Lo Quintilian es un òme de fisança (un òme fisable).
|
| Lo Vidal aviá la fisionomia bonassa d'un òme de patz.
|
| Un flambusquet es una persona pretensiosa e que fa pas lo pes.
|
| Ai la flègma : ai la canha (ai pas ges enveja de trabalhar).
|
| Un òme fòl es un òme qu'a perdut lo carabiròl (qu'es caluc).
|
| Folastre: foligaud, inconstant, volatge, folan, vesat, falord.
|
| Folastrejar: falordejar, foligaudar, far lo falord, far lo fòl.
|
| Un foligaudejaire es un folastrejaire (un falordejaire).
|
| Se glorificava de sa misoginia fondamentala (radicala).
|
| Auràs pas lèu finit de fonhar? (de far lo morre, de botar).
|
| Mesfisa-te, que a la tissa d'èsser fonheta! (d'èsser rambalhaire).
|
| Es una persona que a fòrça fons (de bravas qualitats moralas).
|
| Se tustar la fontanèla de l'estomac es se reconéisser colpable.
|
| Servís pas jamai de res de se formalizar per un pas res.
|
| Aquela drolleta es un fosic / un fosilh! da pers. del sing. Ten-lo coma cal. ">(ten pas en plaça).
|
| Quand a la fotra (la colèra negra), val mai se tirar de pels passes.
|
| Lo Quintin es fotrassós: es a l'encòp tissós e maniac.
|
| Se te calas pas, te vau fotre (mandar) un emplastre.
|
| Òu, Clamens, te fotes de ieu (te trufas de ieu), o qué?
|
| Aquel fotriquet (blancbèc) de vint ans me vòl far la morala?
|
| Gèli se fregava (se fretava) las mans de contentament.
|
| La Frederica es pas fregeluga, que crenta pas brica lo freg.
|
| Sa maire, ela, es afrejolida, que crenta fòrça lo freg.
|
| De contentament, l'Antonieta se fregava las mans.
|
| D'unes pòdon pas endurar lo bruch d'une fresa de dentista.
|
| A totjorn fressa (frécia / prèssa), que se sap pas pausar.
|
| Agèssetz pas fressa, que tot se farà a temps per ora.
|
| Un drollon friquet (escarrabilhat / aluserpit / alebraudit).
|
| Una persona frugala se contenta de repaisses frugals.
|
| Aquela dròlla es una fugaira (a la tissa de far de fugas).
|
| Aviá pas una memòria fugaça (aviá una bona memòria).
|
| Mesfisa-te, qu'es un fug-òbra ! (un que fugís lo trabalh).
|
| Los fums de la colèra l'abuclavan d'a fons (completament).
|
| Los fums de l'orgulh lo desajudavan per i véser clar.
|
| Lo Baltazar a totjorn d'idèas fumosas (que son pas claras).
|
| Furibond (enferonit) li mandèt un còp de ponh pel morre.
|
| Es un trucaluna que sap pas solament çò qu'es un fusible.
|
| Un galabontemps es una persona que se dona de bon temps.
|
| Pòt èsser tanben una persona que fa la tralla (que fa la nòça).
|
| Un (o una) galipa manja aicisèm (fòrça) e golardament.
|
| Aquela serviciala es un galzèbre (una femna omenenca).
|
| Aquel galzebràs de femna vòl dire: aquela femnarassa.
|
| Lo Matieu es a gangas (es a son afar, es a nòças, se carra).
|
| Se sona Ganhaire, e ganhaire, tota sa vida o es estat.
|
| Ganhar l'afeccion de qualqu'un (se far aimar de qualqu'un).
|
| Una persona d'un ïcul d'un garbi gròs. Persona d'un garbi grand. ">garbi grand (d'envergadura granda).
|
| Una filha garçonièira se fa mai que mai dels garçons.
|
| Una garça es una filha o una femna emmalida (mala).
|
| Qualqu'un de generós es qualqu'un de larg (q.q. de donaire).
|
| Un o una genocida : estat o persona que fa perir tota una raça.
|
| Genta vòl dire tanben amistosa, bravonèla, destricada.
|
| Ni per gesticular (ni per bracejar) aquò te dona pas rason.
|
| Gimèrre vòl dire brutal, reguèrgue, modorre, tissós, maniac.
|
| La Girauda es una giroleta que vira a totes los vents.
|
| Me faguèt un sorire glicerinat (un sorire a la glicerina).
|
| Lo Jep ne demorèt golabadat (caisbadat) de suspresa.
|
| L'Irena ne foguèt gòrjabadada (caisbadada) d'estonament.
|
| La Joaneta se sap pas governar, que mestreja pas sas passions.
|
| La Rosina me graciosèt alara d'un polit sorire amistós.
|
| Lo Gracian aimava pas de se graisfondre (de tressusar).
|
| Lo Polita se pòt pas empachar d'ajustar son gran de sal.
|
| Totes lo fugisson, qu'es afrosament grandiloquent.
|
| Grauleja del matin al ser: a de lunadas del matin al ser.
|
| Parlar gras (parlar calhòl) davant los dròllons se fa pas.
|
| Parlar gras es atanben passar l'òsca de la decéncia.
|
| L'Amelia es gratalord a (es descortesa) que jamai pus.
|
| Son òme tanben es bravament gratalord (fòrt descortés).
|
| Me gratifiquèt (me graciosèt) d'un polit sorire radiós.
|
| Bogre de lord (bogre de malensenhat / de malonèst l).
|
| La grossieiretat (vulgaritat) de Codena èra pas de creire.
|
| Juli, t'escalcirai que ton comportament es grotesc !
|
| Un gulampe es un arpalhand (un òme grand e malbastit).
|
| Se far d'idèas es somiar (s'imaginar de causas falsas).
|
| Aquò rai! es totjorn estat un pauc ideal (trucaluna).
|
| Lo Silvan es tròp ideós (somiaire / fantasiós, trucaluna).
|
| Lo public èra ilar (risiá tant) que ne plorava de rire.
|
| Ilar es lo contrari d'enfronhat (d'entufat / de morrut).
|
| La cara de la Mirelha s'illuminèt d'un polit sorire.
|
| Se conflar (se vantar) es illusòri (servís pas de res).
|
| Una persona immadura es encara en manca de maturitat.
|
| Se cal pas immiscir (cal pas metre son nas) dins los afars d'autrú.
|
| Bolèga-te, que ton immobilisme te menarà pas a res!
|
| Son amor immoderat de l'argent mestrejava l'òme.
|
| Ni per èsser condemnat demorèt impassible (sangflac).
|
| Una persona impetuosa es una persona fòrt lançada.
|
| Un importun es un secafetge (un desrengaire / un embestiaire).
|
| La Francina es tant imprevisibla coma lo temps.
|
| Quand es inquièt (en colèra) lo Paulin es inabordable.
|
| La meu posicion es inassimilabla d'a fons a la teuna.
|
| Ieu inavertit, l'Isidòr me panèt la plaça sens que fagèsse plec.
|
| Una persona caluga es incapabla de far quicòm de legal.
|
| Un rire incoercible es un rire que pòt pas èsser reprimit.
|
| Una responsa inconsiderada (sens i aver sosc at per avança).
|
| Ni per son nom, Constanç es bravament inconstant.
|
| Una persona incorrècta es lorda (es malensenhada)
|
| Lo Frederic es totjorn estat qualqu'un d'incorregible.
|
| Una persona incorruptibla se laissa pas jamai corrompre.
|
| Una persona indecisa balança (arriba pas a se decidir).
|
| Son amistat per ieu es indefectibla : me farà pas jamai manca.
|
| Lo Fèliç es un fug-òbra (un pigre) indescrotable (incorregible).
|
| Foguèt indignada (fòrt encolerida) d'aprene aquò.
|
| Agèt un comportament indigne (sens cap de dignitat).
|
| Lo Prospèr es totjorn estat individualista e mai o demorarà.
|
| Una persona inèpta es una persona incapabla d'a fons.
|
| As pas vergonha de ton comportament infantil (pueril)?
|
| Un comportament infantil es un comportament irresponsable.
|
| L'Alexandre a una volontat inflexibla (adamantina). |
| Qualqu'un d'ingeniós tròba aisidament de solucions.
|
| La Dorià es inibida (es paralizada) davant una sèrp.
|
| Foguèt insomniaca (maldormeira / de mala jacilha) tota sa vida.
|
| L'instabilitat es una manca caracteriala d'equilibri.
|
| Una persona intègra es una persona bravament onèsta.
|
| A la tissa de far de declaracions intempestivas (inoportunas).
|
| Sabes, Fabian, que siás una brava ipotèca, o sabes ?
|
| La Violeta a una paur irrasonada (irracionala) de la nuèch.
|
| Lo Leopòld es irrealista (ideal / fantasiós) de natura.
|
| Un rire irrepressible (irreprimible) pòt pas èsser reprimit.
|
| L'Esteveneta los embelina de son sorire irresistible.
|
| L'Isolina èra una femna crestadobla (una mestressa femna).
|
| Es tocat de la coeta de l'anhèla vòl dire qu'es caluc.
|
| Ieu, mentissi pas jamai (disi pas jamai de messorgas).
|
| Un japaire (un japeta) es qualqu'un que qui ta pas de parlar.
|
| Jès! qué siás api Iqué siás piòt! : Jèsus! qué siás bèstia!
|
| Una persona laboriosa es qualqu'un que trabalha fòrça.
|
| Èra pas ladre (avar) per vici, mas per paurièira granda.
|
| De lagremas (de plors) de dolor li rajavan de pels uèlhs.
|
| Ajas pas lai (ajas pas lagui), Josepon ! : te'n fagas pas!
|
| Tu, me ven gas pas laiar! : tu, me ven gas pas embestiar !
|
| Lo laissa-m'estar es l'inchalhença (la noncalença).
|
| T'ocupes pas mai d'aquò: laissa córrer / laissa far!
|
| Jès! qué siás landrin (lantèrna), paure dròlle!
|
| Un o una lecaplats es una persona lemfra (una persona lepeta).
|
| La Bosqueta es lengassuda : a la lenga longa e fissaira.
|
| Una persona lenguda es una persona qu'a bona lenga.
|
| Lo Leonèl se preniá totjorn la part leonina (la part del leon).
|
| Un comportament leonin es un comportament abusiu.
|
| Levar pas lenga es demorar lengaclavat (desparaulat).
|
| Es passat lo dich que los Angleses son limfatics (flegmatics).
|
| Se curar lo nas o las aurelhas es lord que jamai.
|
| La Lúcia pòrta plan son nom qu'es lucida (clarvesenta).
|
| La Luciana aviá paur de las lugaròlas (de las flamas de cementèri).
|
| La Fabiana èra pas un lum, qu'èra bèstia que trucava.
|
| Macat e mocat s'enanèt tot moquet (capbaissat / vergonhós).
|
| Una vièlha cavèca es l'escais d'una persona que desparla.
|
| Un malaprés es qualqu'un de malensenhat (q.q. de lord).
|
| Lo dròlle a pas fach aquò a malas (d'un biais emmalit).
|
| Lo Tristan es totjorn reguèrgue (morrut / malgraciós).
|
| Lo malcòr (lo descoratjament) lo trapèt e s'anèt penjar.
|
| Mal-te-vòli es un adjectiu invariable que vòl dire malvolent, -a.
|
| Los Fabres son mal-te-vòli (malvolents) que Dieu te'n garde !
|
| Totas sas qualitats, lo Julian las a malgastadas (degalhadas).
|
| Malgrat que (e mai) volguèsse pas, calguèt qu'o faguèsse.
|
| Un mal-m'agacha es qualqu'un qu'a la mina reguèrga.
|
| Lo Jòrdi es malsapiós (susceptible) : se sap mal de tot.
|
| Tanlèu me véser arribar, la Febronia me mandèt al diable!
|
| Cala-te, que siás pas mandatat per me far la lecçon !
|
| Lo Jòrdi es manhac (refastinhós / de mal contentar).
|
| Cal agachar de venir pas maniac (d'aver pas de manias).
|
| A la tissa de far de manièiras : de se far pregar per fàr quicòm.
|
| Un o una manja-dòrm fa pas res pus que manjar e dormir.
|
| Un manjapaures es qualqu'un que profita dels paures.
|
| Se cal pas jamai manjar lo sang (se cal pas rosegar).
|
| Aquela Marion es una creatura pauc recomandabla.
|
| Mesfisa-te plan, que lo Justin es pas brica credible !
|
| La Renada aviá la cara (la fàcia) cremesina de vergonha.
|
| Èra tota cremesina, vergonhosa qu'èra d'aver mentit.
|
| Un pauc de crenta (un paur de vergonha) es lèu passada.
|
| Aquò me pòrta crenta: aquò me fa paur, o ausi pas far.
|
| S'arracapesís (s'encapa / s'encaprícia) per de menudalhas.
|
| M'arraca de partir (me pòrta pena) de partir d'aicí.
|
| Bragar vòl dire se vantar, se conflar, èsser confleta.
|
| Bramècas (ploraires), d'un es o demòran tota lor vida.
|
| Un brandussa es un fug-òbra (un que lo trabalh i fa paur).
|
| Son ànsia (son pensament / sa preocupacion) se legissiá sus el.
|
| La Veronica es totjorn demorada mai o mens antisociala.
|
| Se sap pas ges aparar (defendre) dins la vida, lo paure el !
|
| Los Fontanilhas an un amor apassionat per tot çò novèl.
|
| Per apasiar (per calmar) sa colèra granda s'anèt passejar.
|
| A las adultèras las apeirassavan (las lapidavan) a mòrt.
|
| Sabi ben que me pòdi fisar de tu (que te pòdi far fisança).
|
| Se monta coma lach sul fuòc (se met en colèra sulcòp).
|
| L'Alexandre a una volontat inflexibla (adamantina). |
| lès (Jèsus) paure dròlle, qué siás guèrlhe (maladrech).
|
| Un inocentàs es un brave insensat (un gròs caluc / un falordàs.
|
| D'unes escrivon amb la pata guèrlha (la man esquèrra).
|
| L'instabilitat es una manca d'equilibri cronic en general.
|
| Una persona intègra es una persona incorruptibla.
|
| Lor dròlla es puslèu introvertida (replegada sus se).
|
| Mas lor dròlle, per contra, es bravament extravertit.
|
| Una femna es lèumens pus intuitiva que non pas un òme.
|
| Lo mètge ditz que lo nòstre dròlle serà un iperactiu.
|
| Qualqu'un d'ipocrita es qualqu'un de fals o de sornarut.
|
| Sornarut es lo contrari de franc (qu'amaga pas la vertat).
|
| A bèlas pausas (de temps en temps) se tornava metre a plorar.
|
| Ne faguèt una pebrada (una colèra gròssa) memorabla.
|
| La Gineta es pebrina (se met en colèra per un pas res).
|
| Una pebrinada es un espet de colèra (una colèra gròssa).
|
| Es un pauc pèc (un pauc bèstia / bestiasson / nèci / piòt).
|
| M'agrada aicisèm (fòrça) de caminar dins l'èrba pèdescauç.
|
| Aquel òme es una pega que te'n pòdes pas desbarrassar.
|
| Es una persona pegosa pegosa que Dieu te'n garde !
|
| De personas pegatuènhas (secafetge) n'ai agudas encontradas.
|
| Una persona lenga de pelha es una persona maldisenta.
|
| Es l'òme pus pempilhós (de mal contentar) que conesca.
|
| Se metèt pas en pena de cercar de trabalh, qu'èra fug-òbra,
|
| Aquò li fasiá pena (lo contrariava / lo malcontentava).
|
| Un molardós es un òme mòl o molàs / un fug-òbra.
|
| Lo Josepon es totjorn estat molhandran (musardejaire).
|
| Sa femna li fa sovent lo morre (es sovent malgraciosa per el).
|
| Sap pas brica monedar sas tròbas (ne sap pas tirar profièch).
|
| Far la monha / far lo morre: èsser morrut (malgraciós).
|
| Lo Miquèl s'enganèt e ne foguèt monhe (moquet / atrapat).
|
| La Monica es pas jamai monharra (morruda) : es fòrt graciosa.
|
| La Manon monineja sovent: fa de minas / fa de manièiras.
|
| Una persona mòla es qualqu'un que manca de vivacitat.
|
| Se montava, se montava, se montava coma lach sul fuòc!
|
| Es fòrt montada (es fòrt en colèra) contra sos parents.
|
| La replica de son paire lo laissèt moc (moquet / atrapat).
|
| Agacha l'objectiu e agacha d'èsser pus sorisent, si que non ...
|
| La nòstra sap pas jamai se cal oblicar sus la drecha o l'esquèrra.
|
| Siás pas rasonable, que mancas a totas tas obligacions !
|
| La Ferrana es obnubilada (obsedida) per la maridèra.
|
| Es obsedida per una paur de vielhir que la desajuda.
|
| De tant obsequiosa qu'èra la serviciala susava la servilitat.
|
| La crenta obsessiva de grossir desvariava la Feliça.
|
| L'obsession de grossir pas la trabalhava bravament.
|
| L'obstinacion (lo capuditge) pòt èsser una qualitat.
|
| S'obstinar: s'encapriciar (manténer son opinion fòrt e mòrt).
|
| S'obstinar se ditz tanben s'entestardir o s'entestudir.
|
| Marcamal es l'escais (l'escaisnom) d'una persona reguèrga.
|
| Se cal ben far una rason, que marronar servís pas de res.
|
| Aquel òme martiriza son paure can, qu'es una vergonha!
|
| Un mastanhargas es un romegaire (un repotegaire).
|
| Aquela persona es un matalàs, que res la tòca pas jamai.
|
| Un matamor es un confleta (un ventabolòfas / un fanfaron).
|
| Foguèri matat (moquet / umiliat) quand me mainèri d'aquò.
|
| Far son mea culpa es se tustar la fontanèla de la peitrina.
|
| Lo Felician de Fontanilhas ne demorèt mèc (moquet).
|
| Un megaloman es qualqu'un que patís de megalomania.
|
| La megalomania es la tissa de las grandors (de çò grand).
|
| La meissantisa, aquela drollassa l'aviá dins l'ase !
|
| Soi tot melle (tot quinaud / tot moquet) de m'èsser enganat.
|
| Una persona ondejanta es una persona cambiadissa.
|
| Onorat, te pòdi prometre que ta codena ieu la t'onherai !
|
| L'Ernestina a las òrras (a las èrnhas) plan mai qu'a son torn.
|
| Agacha de te plan menar (de te conduire coma cal). |
| Se laissa pas embarrassar (embestiar) per de menudalhas.
|
| Qualqu'un de meritós se merita tanben estima o recompensa.
|
| Mesclar las cartas abans de jogar me pòrta pas pena.
|
| Mescla-te (ocupa-te) de çò que te regarda, pas mai !
|
| Mesdire (mesparlar) de qualqu'un es ne dire de mal.
|
| Qualqu'un que se mesestima s'estima pas a sa valor.
|
| Qué son aquelas messas bassas (perqué vos parlatz en secret) ?
|
| Mestrejar son emocion o sa colèra vòl dire las dominar.
|
| Vai-te'n, que me balhas las morenas! (que m'embèstias).
|
| Es totjorn estat mornarós (paucparla / taciturn / malgraciós).
|
| Far lo morre vòl dire fonhar / botar / far la pòta / èsser malgraciós.
|
| Lo Çubran es un pauc morre de pòrc (un pauc reguèrgue).
|
| Lo Joan de Sabadèl es totjorn estat morrefreg (glacial).
|
| Morrelevat vòl dire vanitós / orgulhós / insolentaire.
|
| La Viveta prend la mosca (s'enfusca) per un pas res.
|
| Es moscarós (s'enfusca / pren la mosca) aisidament.
|
| Una persona mostardenc a s'enfusca (se monta per un pas res).
|
| Far mòstra de son saber es considerat coma pretensiós.
|
| Aquel dròlle i a de passas (de moments) qu'es un mostrilhon.
|
| Qualqu'un de motonièr seguís bestiament e abuclament.
|
| Un musaire (un musard) es una persona que musardeja.
|
| Soi plan nafrat de véser que siás pus papista que lo Papa.
|
| Lo Raols, o sabes ben, es totjorn paradoxal dins çò que ditz.
|
| Las femnas son lèumens pus paraulosas que los òmes.
|
| Mesfisa-te, que la luna fa pargue! (qu'es fòrt en colèra).
|
| Me mespresava ni mai (coma se foguèssi estat) un parià.
|
| Te pòdi assolidar que i a pas son parion per far de brost.
|
| Parlar gròs vòl dire se metre en colèra o damnejar.
|
| Parlussejar vòl dire parlar bas en secret (secretejar).
|
| Decidirai ieu tot sol, que lo comandar se parteja pas.
|
| A un comportament particular e lo cambiaràs pas!
|
| Aquò d'aquí rai ! qu'a totjorn cercat a se particularizar.
|
| I n'a pas per plorar, colhonet! Çò que t'arriba es pas res!
|
| I a pas qu'el aicí que ne siá capable (el sol o pòt far).
|
| Aquela persona es un pas degun (es una persona paucval).
|
| Amb una persona pasibla òm passa de moments pasibles.
|
| Lo nivèl mental del Panturla èra lo d'un dròlle de uèch ans.
|
| Non bellicós vòl dire non agressiu (adèpte de la non-agression).
|
| Aquela persona es un non-res (qualqu'un que val pas gaire).
|
| La noncalença: la canha / lo laissa-m'estar / l'inchalhença.
|
| Se mingrar: se rosegar / se calcinar (se far de meissant sang).
|
| Lo Pèire es totjorn a minimizar la gravetat de la situacion.
|
| Aquel òme es catamiaula (fals / sornarut / ipocrita).
|
| Lo Matieu endurèt amb constància las misèrias de la vida.
|
| L'Angèla es una persona mista (avenenta / graciosa / amistosa).
|
| L'Antòni va de passadrech en passadrech, o se farà dire!
|
| Pastamessorgas o èra pas, de lo portar deputat o venguèt.
|
| E patatin-patatan ! lo fisson (la lenga) arrestava pas.
|
| Lo Jòrdi val pauc: val pas gaire / es un paucval, un mens que res.
|
| La Joana es pauc o pro (qualque pauc / mai o mens) desencorada.
|
| A bèlas paucas (pauc a pauc) avèm una lusor d'esper.
|
| Paucparla la Justina se contentava de soscar sens dire res.
|
| Paucparla (taciturn / sornarut) pòt, de còps, venir pejoratiu.
|
| Lo soldat, de la paur granda qu'aguèt, caguèt a las cauças.
|
| Ne demorèt un pauquet moquet (un pauc vergonhós).
|
| Lo paure el n'es pas la causa, qu'es un paure diable.
|
| La paura Filomena sostava totjorn la paurilha (los paures).
|
| Lo pauràs (lo paure diable / lo paure bogre) es de plànher.
|
| Una pachòca es una persona que contèsta per contestar.
|
| Cala-te, Maximilian, que siás pas qu'una pachòca!
|
| Una persona pacificairitz es qualqu'un qu'amoda la patz.
|
| Mesfisa-te d'el, qu'es pas de bona paga (un bon pagaire).
|
| Pairolejar es rasonar coma un pairòl (rasonar coma un esclòp).
|
| Se palfiquèt (se plantèt còp sec ), tot estonat que foguèt.
|
| Lo Feliçon li faguèt un palm de nas per se trufar d'ela.
|
| Una paur panica lo trapèt que lo plantèt aquí paralizat.
|
| Es un pendardàs (un brave pendard) : a la pendardisa dins l'ase.
|
| Aquel paucval val pas lo pendre (val pas la còrda) !
|
| Soi plan pentit (repentent) d'o aver fach, me pentissi de tot!
|
| Pr'aquò (ça que la / ni per tot) me potonèt amistosament.
|
| Pèrdia (damatge) que faga pas atencion a çò que ditz !
|
| Meissant perdeire lo Faustin o es estat tota sa vida.
|
| Ai perduda paciéncia d'aver perdudas totas mas claus.
|
| Es un obrièr peresós que jamai pus, a totjorn la canha.
|
| Lo Tibèri es perfid (traite / judàs / cain) que se pòt pas dire.
|
| Perqué parlas totjorn per perifrasis (per circomlocucions) ?
|
| De gròssas lagremas perlèron a sos uèlhs e se metèt a plorar.
|
| Qualqu'un de perplèx per natura, sap pas jamai decidir.
|
| Ai agudas perseguidas doas o tres idèas al còp, mas es pas de far.
|
| Perseverar (persistir a far quicòm) es pas donat a tota persona.
|
| Gasta pas d'èsser perspicaç (de i véser clar) dins la vida.
|
| D'unas personas an totjorn facha pròva de perspicacitat.
|
| S'èra persuadida (èra solida / èra segura) qu'aviá rason.
|
| La fòrça de persuasion de sa femna lo faguèt plegar.
|
| Per tal de (per fin de / per) m'enganar pas, sosquèri bravament.
|
| Una persona pervèrsa de natura o demòra tota sa vida.
|
| Lo Dàrius a la perversitat dins l'ase (es pervèrs de natura).
|
| Lo secret li pesava fòrça, mas ni per tot l'esventèt pas.
|
| D'ont mai anava, d'ont mai lo pessimisme lo ganhava.
|
| Lo Camil e lo Juli son una pèsta (son insuportables) totes dos.
|
| Te desmingres pas (te'n fagas pas), t'aurai lèu petaçat aquò!
|
| Una flor, bogressa de dròlla, li cal pas desrabar los petals !
|
| Lo pastís, la sièsta, la petanca, aquí l'idèa que se fan de tu !
|
| La petarufa lo trapèt (una paur granda lo ganhèt) subran.
|
| Prene la petarufa vòl dire tanben se metre en colèra.
|
| De mai, aver la petarufa vòl dire tanben aver las èrnhas.
|
| N'aurai lèu un brave pete de ta sensfin d'asenadas !
|
| La Camila aviá la petega (la paur granda) de morir.
|
| Es totjorn a delargar de petòfias (de cracas, de messorgas).
|
| Los petofiejaires (los messorguièrs) Dieu te'n garde !
|
| Aquel òme es un sarrapiastras (una persona ladra / avara).
|
| La Rotlanda es fòrt picadissa (mancadissa / susceptibla).
|
| Per el, es d'ebrèu : aquò, per el, es de plan mal comprene.
|
| Sa companha Ivona agèt sus el una accion efeminairitz.
|
| Efrèm es egocentric, que se pren pel centre de l'univèrs.
|
| Cresi que siás eissabre (renós / tissós / aissable) de naissença!
|
| Cala-te, que desparlas ! (que rason as pas / que dises d'asenadas).
|
| Far son cap es escotar pas degun, far tot de son sicap.
|
| Lo piroman aviá la tissa de metre lo fuòc ont que siá.
|
| Lo Loís de Guiral es un trufaire pissafreg (i mperturbabl e ).
|
| Mesfisa-te d'el, qu'es pissaprim (ladre / sarrat / avar).
|
| Bogre de pissarèl, me vendràs pas far la morala a ieu!
|
| Un pissavinagre tròba totjorn a criticar per criticar.
|
| Ricon, siás un brave pistolet (siás un brave coquinàs) !
|
| Ne cal aver de pitre (d'estomac / de fetge) per aquò far!
|
| Un o una planhpena es una persona qu'a totjorn la canha.
|
| Lo que plastrona (que se confla) tròp o pòrta pas luènh.
|
| Se degun t'a pas encara mes a plec, ieu i te metrai !
|
| Plega de rire coma un caluc! (quita de rire coma un inocent).
|
| La Loisa es una brava plesca (es bravament sens gèina).
|
| Tota ploradissa me venguèt contar totas sas malastradas.
|
| Plorineja per un pas res (plora per pas grand causa).
|
| Es talament sarrat que plora (se planh) lo pan que se manja.
|
| Lo Gaston es un pochinaire (un sabraca / un maladrechàs).
|
| M'a pogut mai (m'a crestat / es estat pus fòrt que ieu).
|
| Es un òme qu'es totjorn estat ponctualament en retard.
|
| Ramada lo vièlh ponctuava d'un damne totas sas frasas.
|
| La ponderacion es pas son fòrt, se monta coma lach sul fuòc.
|
| Aquel òme es una poison, que vòl metre son nas pertot.
|
| Siás amistós coma una pòrta de preson, o sabiás o pas?
|
| Lo Sebastian refusèt fòrt e mòrt d'èsser lo pòrtacapèl.
|
| Siás un incapable, que prenes de decisions sens cap de portada.
|
| Lo comportament de la Magdalena nos pòrta vergonha.
|
| Far la pòta es far lo morre; o fonhar (far la monha).
|
| Lo potz de sa memòria èra censadament inagotable.
|
| Èra, pr'aquò (pasmens / ça que la / ni per tot) intelligent.
|
| Aviá premeditada de longa (despuèi un brieu) aquela malafacha.
|
| «Qué l'a presa? » vòl dire « Qual sap qué las a ? »
|
| La presompcion (la sufisança) d'aquel òme passa l'òsca.
|
| La Gertruda es bravament presonièira de sos escrupuls.
|
| Siás totjorn pressat, òm diriá qu'as lo fuòc endacòm! |
| Presumissi que siás content quicòm (fòrt content) de ton espet.
|
| La Victorina a tròp presumit de sas fòrças, ne pòt pas pus.
|
| Es pretensiós ni mai un pavon; a la pretension d'o saber tot.
|
| Un pissaprim es un òme sarrat / cuolsarrat / ladre / avariciós.
|
| Una persona primària manca de cultura e d'obertura.
|
| Se pòt pas privar de prene la paraula per dire pas res!
|
| Una persona prima s'enfusca aisidament (es susceptibla).
|
| Qualqu'un de motivat pòt far de proesas (d'espets).
|
| Sèm totes profans (illetrats / non iniciats) per tot un fum de causas.
|
| Los profanadors de tombas son de paucvals, de mens que res.
|
| Proferir (clamar) d'insoléncias te donarà pas rason!
|
| De profitaires (de resquilhaires), ailàs! totjorn i n'aurà.
|
| Cal aver la canha quicòm (bravament) per prometre pas.
|
| Tot un cadun a sa pròpria valor e sas pròpri as flaquesas.
|
| Çò que faguèt provoquèt (amodèt) l'indignacion de totes.
|
| Ton comportament quadra pas ges amb çò que dises.
|
| De cap de biais, ton comportament es pas qualificable.
|
| Quana (quina) bestiesa que la vana glòria, quana una!
|
| Un pauc cadun de nosautres da pers. del sing. Ten-lo coma cal. ">ten bravament a son quant-a-se.
|
| Paure que paure (ni per èsser paure) te donariá sa camisa.
|
| Querelaire ( querelós), o serà encara un quart d'ora après sa mòrt.
|
| Pèire a trobada la solucion quand ieu, mas m'a pas crestat.
|
| Desencusa-te d'èsser estat tan lord amb lo papeta!
|
| Aquela drolleta se da pers. del sing. Ten-lo coma cal. ">ten plan quieta (fòrt tranquilleta).
|
| Ne demorèri tot quiet (tot desparaulat / lengaclavat).
|
| Foguèt plan quiet (moquet) d'èsser estat aital enganat.
|
| Dròlle, se quilhava contra son mèstre e sos parents.
|
| Se quilha coma un galhòfre (s'encrei coma un gal).
|
| Quora se plora, quora se ritz (un còp se plora, un còp ... ).
|
| Rabanha (rom èga) que rabanharàs, jamai ne finís pas.
|
| Un rabanhaire es un romegaire / un rondinaire / un repotegaire.
|
| L'Ipolit, fòl de ràbia (fòrt irat) n'èra vengut tot violet.
|
| Es totjorn estat un òme a racar pas (recuolar pas) davant res.
|
| Ni per èsser racanèl (trace) s'es totjorn tirat de davant.
|
| Çò que me comanda o farai, mas de racacòr (a contracòr).
|
| Un rambalhièr embèstia, embarrassa, desajuda los autres.
|
| Lo Matieu cercava ramponha (cercava disputa) a totes.
|
| Lo Marcèl a totjorn de bonas rasons per se tirar de davant.
|
| Qué son aqueles rasonaments (aquelas comparasons) !
|
| Auràs pas lèu finit de recanar (de rifanhar / de te trufar) !
|
| Uèi, as ben la minassa recàpia (reguèrga), qué las as ?
|
| Se recridèt (protestèt) veementament qu'èra pas messorguièira.
|
| Pòdes pas mai recular (recuolar), ara te cal decidir.
|
| Quantes de còps t'ai dich de te curar pas lo nas, qu'es lord!
|
| Sa granda bontat la redimís (la redem) de sa laidor.
|
| Cesarina redobtava la malautiá mai que non pas la mòrt.
|
| La vesina redobtava quicòm (aicisèm) de tombar malauta.
|
| Es refastinhós quicòm / aicisèm (es fòrt refastinhós).
|
| Una persona lorda de natura se pòt pas gaire refinar.
|
| De refolèris (de lunadas / de capricis) lo Valèri n'a !
|
| La Valèria se refronha (ven morruda) de mai en mai.
|
| Perqué reganhas (romègas / repotègas) aital? Qué las as ?
|
| T'aviái ben dich qu'o regantariás (que te'n pentiriás) !
|
| Ieu rai, al regard (en comparason) de çò que patisses tu !
|
| La Pascalina es pas brica (pas ges) regardosa per donar.
|
| Aquò me far venir lo regolitge (me bolèga un esclat de vòmit).
|
| Aquel dròlle reguitna (se far pregar) quand li demandas quicòm.
|
| Qué las as a me reguitnar aital ( a m'agachar aital de coa d'uèlh) ?
|
| ) ">O faguèt, mas de rèirecòr (de racacòr / a contracòr).
|
| Soi de relais (ai léser), que pel moment soi desocupat.
|
| Remena-te (bolèga-te), que siás aquí coma un emplastre!
|
| De tant que lo remòrs lo sarrava n'èra desvariat (desgarat).
|
| Remostachada (moqueta) ne demorèt lengaclavada.
|
| Remostegava (marmotejava) : romegava entre las dents.
|
| Me vengas pas cercar renas (cercar bregas / cercar disputa).
|
| Per me juntar, te calriá èsser plan pus fin que si siás!
|
| La me faretz pas a ieu, tiratz ! que nasquèri fòrt abans vos !
|
| Siás cèrcarenhòtas! (cèrcabregas / cèrcaguirguilhs).
|
| Lo Juli a de repartidas que te clavan (que te desparaulan). |
| Clavarem aquí (ne direm pas mai), qu'escotas pas res!
|
| Repugnava de metre son nas aquí que (ont) cal pas.
|
| Après aquel subte aviá plan besonh d'un brave requinquilh.
|
| La Pascalina a totjorn un sorire requist (fòrt agradiu).
|
| Quantas ne prenguèri de resolucions que tenguèri pas!
|
| L'Ipolit es una brava ressèga (te còpa las aurelhas)
|
| Enferonida (fòla de ràbia) se quilhèt coma un ressòrt!
|
| La vida trista qu'a menada li a restrechidas las idèas.
|
| Se retardèt (s'atardivèt), que tardièr o èra de naissença.
|
| Se pòt pas reténer, cal que s'asonde (que se meta en colèra).
|
| Avèm un enfant caput e una filha retorgaira (recàpia).
|
| Pòdes pas jamai retorquir (replicar) sens insoléncia !
|
| Jès, paure dròlle, o fas tot a l'arrevèrs (al senscontra).
|
| Lo fraire es emmalit, e la sòrre es revèrsa (pièger).
|
| La Veronica es totjorn estada reversièira (reguèrga).
|
| Quand vegèt aquò n'agèt un revirapel (una paur granda).
|
| A totjorn aguda la tissa de se revirar (de se rebecar).
|
| A la tissa de rifanhar (de recanar) a propaus e fòra propaus.
|
| Dròlle, se cal pas rire (se cal pas trufar) dels entravats !
|
| Pòdes assajar d'o far, mas prenes una risca gròssa!
|
| Aquel confleta (aquel ventabolòfas) èra la risèia de totes. |
| Cada jorn, lo Danís fasiá sens manca sa passejada rituala.
|
| La rojor subta de sa cara marca que ditz una messorga.
|
| La Diana quitava pas de romiar (de remachugar) sa colèra.
|
| Te rosègues pas las onglas aital, qu'es pas polit polit!
|
| Aquela rossalha, que me fa dire; ròssa o es totjorn estada !
|
| Rosseguèt (trimèt que jamai), lo paure diable, tota sa vida.
|
| Lo Marquet de Marcon es rusat coma un guèine (volp).
|
| Es un Roergàs reguèrgue coma la rusca d'un garric.
|
| La vida rusta (simpla) de paisan li desagradava pas.
|
| Beneset, siás una sabata (siás un ase), que comprenes pas res!
|
| L'Adòlf se'n sap mal (es macat) d'èsser pas estat avertit.
|
| Sabin, siás un sabraca (siás maladrech coma un pè de pòrc) !
|
| Bogre de maladrechàs, siás un sanaire! (Siás un sabraca !)
|
| Qué sanas (qué rebalas), aquí, a dugar (a badar) sens far res?
|
| La Victorina es una femna sangflaca (calma / pausada).
|
| Farem aquò a sangpausat (après soscar / de sangfreg).
|
| Plegaràs pas lèu de saniquejar ? (de pèrdre ton temps).
|
| Es una persona bravament sansolha (fòrt malacapçada).
|
| Es sarrat a prestar pas lo mascle per la lapina del vesin.
|
| Soi plan segur (soi plan solid) que faràs pas aquela asenada.
|
| Fa lo semblant de patir per se far plànger, pas mai!
|
| Se fa pas jamai de meissant sang, que demòra totjorn seren.
|
| Ara qu'es senat, sèrma son vin (met d'aiga dins son vin).
|
| La Serafina a una lenga serpentina (bravament fissaira).
|
| La serviciala d'aquel restaurant es totjorn aimabla.
|
| La set de l'argent e de las onors l'a completament desvariat.
|
| La Teresina rai, mas la sia maire es un sibèc, mesfisa-te !
|
| Quand òm lo questiona demòra silenciós (lèva pas lenga).
|
| Aquel òme es estat acusat mai d'un còp de simulacion.
|
| L'Octavian a lo sin (la tissa / la tara / lo defaut) de mentir. |
| S'èra acuolada (acantonada) sinistrament dins un recanton.
|
| Se congosta de contar d'istòrias sobtas (escalabrosas).
|
| Viure content dins la solitud es pas donat a tot lo mond.
|
| Lo Simon es puslèu solombrós (paucparla / taciturn). |
| Me venguèsses pas somsir lo semenat, bogre de paucval!
|
| La Sonià aviá un rire tan sonòr que resclantissiá dins tot lo vilatge.
|
| Per temps som (escur) aviá sovent lo moral al pus bas.
|
| Es talament sornarut que sabes pas jamai çò que rómia.
|
| La Miquèla es totjorn estada mai o mens soscaira (pensativa).
|
| Sosca que soscaràs, arriba pas a se decidir, que balança tròp.
|
| Sa falsièira me soslèva lo còr e me fa venir lo vòmit.
|
| Me respondèt suavament que se virava de çò que pensavan d'ela,
|
| Quina subtada (quin subte) quand se mainèt qu'èra mòrt !
|
| Macarèl! m'avètz plan subtat ! (m'avètz facha paur).
|
| Tot çò a posita (tot çò que li veniá plan) o subtilizava.
|
| Chuquèt son det gròs entrò a (fins a) l'atge de vint ans.
|
| La Renada èra talament encolerida que ne sufocava.
|
| Me fas susar, que siás totjorn a ressegar de questions bufèc as !
|
| Es totjorn estat d'una susceptibilitat extraordinària.
|
| Aquel trucaluna suscita (ocasiona) pertot la curiositat.
|
| Lo Maximilian es totjorn estat fòrt tabòssa (taciturn).
|
| D'ont mai va e d'ont mai se taína (se tafura / se calcina). |
| Siái solid que farà son camin dins la vida, qu'es talentós.
|
| Ne tiraràs pas res, qu'es caput ni mai un tanc de garric.
|
| La Viviana es tan polida coma tu, mas pas tant aimabla.
|
| Lo fraire coma la sòrre son totjorn estats tanlòras (falords).
|
| Non, ieu o fau pas tan plan coma tu, tant se'n manca!
|
| Tarda fòrt a se sarrar, ça que la es totjorn fòrça tardièr.
|
| Cresi qu'es pas jamai estat debonorièr de tota sa vida.
|
| Se tasta tròp (balança tròp), farà pas jamai res de bon.
|
| Ba! te calcines pas, qu'après un temps ne ven un autre.
|
| Siás caput, vesi qu'as lo mal de ieu (que tenes de ieu).
|
| Aquela serventa (serviciala) de curat èra un tesaur.
|
| lès! as bresat un autre veire! Per far de tèstes siás lo rei!
|
| Bogre de caput! ton testarditge (ton capuditge) a pas de limits !
|
| Ditz qu'es pas messorguièr, aquela tiba ! (passa l'òsca.)
|
| Se tiba (se confla / se quilha) coma un gal davant sas galinas.
|
| Quand sabiá pas qué decidir, tiralhava sa mostacha.
|
| Tira-te de pels passes, que me desajudas dins mon trabalh!
|
| A la tissa de damnejar e escopís un damne cada tres mots.
|
| Te'n chautas pas; tocant a ieu (quant a ieu) me'n chauti.
|
| Cala-te, bogre d'inocent (bogre de caluc), que repàpias !
|
| Los tomba-lèva imprevisibles de la vida lo maquèron.
|
| Tombar d'aiga o tombar las cauças se fa pas en public.
|
| Me tiraràs pas de l'idèa qu'a un tòr dins lo cap (qu'es caluc).
|
| Es un òme que se laissa pas tòrcer (qu'es pas de bon far).
|
| M'as jogat un torn que lo te doblidarai pas (que me'n sovendrai).
|
| Oblidèsses pas que te farai las tornas (que o te tornarai).
|
| Qué se torneja (perqué se passeja) aquel diable d'òme?
|
| Òu! quita de tornejar aital, que me bolègas lo tornís !
|
| Bogressa de tortoira, podiás pas agachar ont metiás los pès !
|
| Toscanejava (quitava pas de toscanar) per los avertir.
|
| De toxicomans n'avèm; probable que i n'aurà de mai en mai.
|
| Tracha-te (ocupa-te) de çò que te regarda, pas mai!
|
| Alina s'es traída pel ton de sa votz e per son emotivitat.
|
| Lo tram de la vida (la vida dels cadajorns) li pesava.
|
| El? a facha la tralla (a gorrinejat) un pauc tota sa vida.
|
| Es una tralleta (es una filha pas tant fiIha qu'aquò). |
| N'ai un sadol de trampelar! (d'esperar per pas res)
|
| L'Enric a totjorn agut un comportament fòrt agressiu.
|
| Lo Gabrièl es totjorn estat dins las trantas (a totjorn balançat).
|
| Es totjorn a trantalhar (a balançar), que se decidís pas jamai.
|
| La meissanta novèla transvirèt (fetgevirèt) la Marià.
|
| La Teresassa es plan travèrsa (reborsièira / reguèrga).
|
| Lo Victòr es traversièr que jamai, res li agrada pas.
|
| Ne fagas pas compte, que travèrsa una marrida passa.
|
| Foguèt trebolada (destorbada / desvariada) quicòm!
|
| I coneis pas res, que destriariá pas un trenèl d'un tripon!
|
| Quand tresbolissiá de colèra se montava coma lach sul fuòc.
|
| Lo Florenç ? Es un tresfòli, pòt pas demorar en plaça!
|
| Es un tretzelengas (un confleta / un bufabren / un ventabolòfas).
|
| Es un tretzen aire (un complotaire) que trobaràs pas son parion.
|
| N'a de tripas dins lo cap! (Es intelligent quicòm !)
|
| Es un tripotejaire de primièira borra (de primièira fòrça).
|
| Aquela tronha (aquela gossa / aquela piòta) cambiarà pas!
|
| L'idèa de son asenada li trotava pel cap despuèi bèl brieu.
|
| Siás bèstia que trucas ; me demandi quora metràs d'idèa !
|
| S'encrei coma tudèl de chimenèia (coma gal de cloquièr).
|
| Lo Basili es un pauc tussilha (musardejaire) ; sa sòrre tanben.
|
| Rasonas coma un tustabranda ! (Rason as coma un esclòp).
|
| Lo paure òme a perduda la tutèrla (a perdut lo cap).
|
| Fòrt estonada, l'Ubèrta alandava una padenada d'ucles.
|
| Tornariá los uèlhs a un cat, qu'es adrech que jamai.
|
| Se metèt a ucar (a aucar) pas que per far paur a las filhas.
|
| Agachèt mon trabalh d'un uèlh ussejaire (d'un uèlh critic).
|
| Valentin, coma son nom o ditz pas, val pas res per res.
|
| Loís es totjorn estat un pauc vanelós (laissa-m'estós).
|
| Sa vanitat (sa vana glòria / sa fatuitat) a pas de limits.
|
| Ni per las asenadas que fa, se vanta (se confla) de contunh.
|
| Ès un òme vèdre (reguèrgue) de la mina vèdra (reguèrga).
|
| A mon vejaire te tafuras tròp; laissa pissar lo moton!
|
| Te ven plan (es ton afar / per tu fas) aquò me regarda pas!
|
| Aquò me ven a revèrs (m'agrada pas / me conven pas).
|
| ) ">O faguèt venir tot fòl (metèt tot çò de dessús dejós).
|
| Agèt vent que lo patron l'aviá dins lo nas (lo podiá pas sentir).
|
| Es qualqu'un que te beu lo vent (que te parla nas e nas).
|
| Lo Loíset es un ventabolòfas (un bufanèblas / un confleta).
|
| Siás aquí coma una ventosa, tira-te de pels passes !
|
| A mai de ventre que de cap (es pas dels pus intelligents).
|
| Lo veren d'un emmalit es pièger que lo de la vipèra!
|
| La Veronica es messorguièira qu'es una vergonha!
|
| Es per vergonha (per pudor) que se vòl pas desvestir mai.
|
| De vergonha n'avèm pro ! (N'avèm un confle / un sadol).
|
| Te di si la vertat, que siái (soi) pas brica messorguièr!
|
| Siás pas un pauc vesat (caluc / capbord / falord), non?
|
| Als uèlhs vesents (als uèlhs de totes) passa per messorguièr.
|
| Faguèt lo vesent (lo semblant) de me conéisser pas.
|
| Uèi, es de veta (es dins sas bonas), li pòdes demandar quicòm.
|
| La Vidalina fa bona vida, que la se passa tan plan coma pòt.
|
| De la vida vidanta (jamai de la vida) se laissèt pas tòrçer.
|
| La viperalha (los malparlaires), que Dieu te'n garde !
|
| Coneis d'a fons totas las viradas (coneis plan la catorzena).
|
| Voida ta saca, en lòc de gardar per tu çò que te tafura.
|
| Vomiguèt (escopiguèt) d'insoléncias vergonhablas.
|
| Me respondèt d'una votz ernhosa que i metèssi pas lo nas.
|
| Qué vòls que te diga mai? Te n'ai pro dich, fai a ton idèa!
|
| Ai pas que paur d'acabar pas aquel prètzfach abans morir.
|
| Sabiá pas quina contenença (quina mina) téner (far).
|
| Lo que se confla (lo que s'encrei) desconflat serà !
|
| Li podiái pas téner lenga de tant que me conflava de questions !
|
| Ara que me n'avisi de çò que m'arriba, ne soi moquet.
|
| Lèumens, es aquel o aquela que mai se'n dona que capita.
|
| I a mai que tu de caput, ni per amenaças m'auràs pas!
|
| Escota, te cal pas indignar (irritar) per un pas res, paura!
|
| La me faràs pas a ieu, tu, bograssàs de pendardàs !
|
| ) ">O creses, tu, que ne soi la causa, ieu, s'as pas capitat?
|
| T'aconselhi pas de t'anar fretar d'el, que te poiriá mai.
|
| Ni per èsser estat sovent engarçat demorava bravàs ça que la.
|
| Se quicòm te cacha diga-o-me e fagas pas lo morre!
|
| Ni per èsser estat escaudat restava pas d'èsser fòrt lançat.
|
| Après aquel subte se tenguèt tranquil un fòrt brieu.
|
| T'ai agut tengut dich de te mesfisar, mas escotas pas res!
|
| Lo Causset teniá damnejat, lo papà, el, damnejava pas.
|
| Amb aquò, quand foguèsse encolerit o mostrava pas.
|
| Fai a ton idèa, que non sabi (que sabi pas) qué te dire.
|
| T'embufes pas, quand (e mai) te diga çò que pensi de tu.
|
| Lo dròlle da pers. del sing. Ten-lo coma cal. ">ten de son paire, qu'es tan caput coma el.
|
| Lo Patrici passava lis quand s'èra tròp atardivat endacòm.
|
| Tira-te de pels passes, que quitas pas de me desajudar!
|
| Qual sap qué diable se torneja aquel diable d'òme ?
|
| Escota, anèsses pas creire que totas las femnas son aital !
|
| De lo véser aital, totes comprenguèrem qu'aviá quicòm.
|
| E mai s'espetèt de rire que se'n poguèt pas empachar.
|
| Per prometre, rai ! Mas téner es plan quicòm mai !
|
| Lor te faguèt una colèra que ne foguèron lengaclavats.
|
| Quand fasiam quicòm de travèrs nos decelàvem pas un l'autre.
|
| N'agèri, ieu, un trencament de cap que Dieu te'n garde.
|
| Las filhas espofinèron, que poguèron pas téner lo rire.
|
| Te tafures pas, qu'après lo grand freg ven totjorn la doçura.
|
| Se quicòm te cacha diga-o-me, qu'agacharai de t'ajudar.
|
| Lo rire ganèl de la filha li te copèt l'enveja sulcòp.
|
| Qué devendrem, ara qu'avèm pas res pus de nòstre?
|
| Quin piòt que foguèri quand me fisèri de ta promessa!
|
| Ni non sabi qué te dire, paura, qu'es a tu de ne decidir.
|
| Te cal pas jamai aver crenta de li escalcir çò que te pensas.
|
| Es un òme vèdre del parlar bronc, mas es pas de crentar.
|
| Ai un òme qu'es caput ni mai un muòl; aital, paura !
|
| Son vesadum lo perdrà se s'arrenga pas amb lo temps.
|
| D'asenadas ne teniam de fachas, qu'èrem vesiats totes dos.
|
| Qué vòls que te diga se vòls pas cambiar de comportament?
|
| I a pas de qué aver crenta d'el, qu'es un òme coma tu.
|
| I a pas aquí de mièg, te cal far quicòm, si que non ...
|
| Mesfisa-te, que las auràs a far amb qualqu'un de caput.
|
| Anem, jutja-te ! i a pas aquí de qué ne far una malautiá.
|
| Après aquel refresquèri agèron pas brica la tèma de rire.
|
| Quand la gamarra t'aurà passada, ne tornarem parlar.
|
| Malacapçat qu'èra e pas valent, o lais sèt tot se desanar.
|
| Qué serviriá de s'encolerir quand aquò depend pas de tu ?
|
| Çò que mai lo tafurava èra la crenta d'èsser pas capable.
|
| Garda-te plan de metre lo det dins aquel engranatge!
|
| Se trobèt presonièr de tot un engranatge de messorgas.
|
| D'unes an l'especialitat d'engraunhar la reputacion dels autres.
|
| I te fises pas, qu'aquel òme es una falsa cadaula (un ipocrita).
|
| I n'a d'un es que son pas jamai contents.
|
| Te faràs engrunar sens estar gaire, se contunhas aital!
|
| La Rafèla se laissèt enjaurar (espaventar) par un passapaís.
|
| Fai-te enlà! : tira-te d'aquí / tira-te de pels passes !
|
| S'ennivolar vòl dire tanben, de còps, èsser prèst a plorar.
|
| Esteveneta, perqué t'ennivolas aital per de menudalhas?
|
| Enóncia clarament çò qu'as a dire (diga-o clarament).
|
| Te cal pas enorgulhir (venir orgulhós), que siás pas un lum!
|
| Faguèri pas moment (atencion) a çò que me diguèt.
|
| Siás pas un pauc daquòs (tocat de la coeta de l'anhèla) ?
|
| S'acocarrèt (s'encanalhèt) amb de jovents tustaboisses.
|
| E mai degun t'agache pas (te considère pas), contunha.
|
| Èra badamoscas, mas amb aquò (ni per tot) intelligent.
|
| La Basília es totjorn estada estralunada (trucaluna).
|
| La Febronia foguèt destorbada (desvariada) per aquò.
|
| Quita pas d'escopir de patèrs d'Espanha (de far petar de damnes).
|
| Rigobèrt es un jamborla; la Rigobèrta tanben es una jamborla.
|
| Ai una femna pebrina e malsapiosa que jamai pus!
|
| Qué fas aquí, picaplantat? Bolèga-te, bogre de planhpena!
|
| Lo vesin èra mai prègadiable que non pas prègadieu.
|
| Cada còp de tròn li fa subte (lo suspren / li fa paur).
|
| Tu rai! o veses tot planièr; ieu me vesi las pèiras !
|
| Los magres son de crentar, mai que mai los magres soscaires.
|
| M'es idèa que te fas de meissant sang per patin-patan-pas res.
|
| Ten cantat da pers. del sing. Ten-lo coma cal. ">(ten de cantar) en trabalhant, qu'es urós que jamai.
|
| La se passar plan, aquò fa bon dire mas es pas de bon far.
|
| Los malparlaires crenta-los, i n'a mai que si creses.
|
| Per de dire de bramar brama, sens cap de rason de res.
|
| De matin (lo matin) es pas d'ataca, qu'es puslèu del ser.
|
| Es un pèdescauç (un passapaís) qu'es pas de crentar.
|
| Quora que l'anes trapar es totjorn renoche (d'umor mala).
|
| Soriguèt entre ela d'aver crestats los garçons a l'escorsa.
|
| De personas mal-te-vòli n'encontraràs pertot ont anaràs.
|
| En lòc de t'enfumascar (de t'embufar / de t'encolerir) jutja-te !
|
| Jòrdi badaluqueja (duga / bada) tot la santclam del jorn.
|
| Angèla amb sas amigas se carran de caminar pèsdescauças.
|
| Per quant a el s'escafalèt (s'espetèt de rire) sus aquò.
|
| Cal èsser bravament planhpena (fug-òbra) per prometre pas.
|
| Es estat totjorn un pauc landòra (fug-òbra / planhpena).
|
| Me n'èri estat mainat (trachat) que me panava d'argent !
|
| A proporcion que metràs d'èime seràs mai sangpausat.
|
| Madòrne (entristesit) tornèt a l'ostal, crestabàs (moquet).
|
| Es un pauc bestiorla (bestiasson), mas es pas meissant.
|
| Per delargar un flux de paraulas, aquò rai ! mas après?
|
| A! s'èri enque tu (s'èri tu) balançariái pas una minuta de mai.
|
| Èran de gents de nauta branca, confletas e auturoses.
|
| Tanlèu que lo Carles m'insolentèt mon sang s'aluquèt.
|
| Lo Bernat es cantapol (confleta / bufanèblas) que jamai.
|
| Una vanèla me trapèt subran que me copèt las cambas.
|
| Es ventrecosut (magre que magre), mas es pas bocacosut.
|
| Ni per lo questionar duèrp pas la boca, qué far aquí mai?
|
| Tant un coma l'autre sètz un pauc inocents (calucs).
|
| Valenta qu'es, trimarà pas gaire a trobar de trabalh.
|
| T'inquietèsses pas per de menudalhas aital, ne val pas la pena.
|
| Aima de rire, de dançar, de trepar e de plan manjar.
|
| Per de dire d'èsser pas messorguièr, me calarai sus aquò.
|
| Un extravertit coneisses (sabes) totjorn çò que se pensa.
|
| Es totjorn pels camps, que se pòt pas endurar dedins.
|
| Quora un quora l'autre quitavan pas de far d'asenadas.
|
| Colhonas (badinas) o qué, dises aquò per de rire, non?
|
| Perqué t'enfuscas aital? : (perqué te'n sabes mal) ?
|
| Es totjorn alangorit : a pas ges de vam (de coratge)
|
| Lo feblesa de son òme la dessegondava (la desajudava).
|
| Jep laissava pas degun mordir sus son espaci vital.
|
| Un rire descabestrat es bravament contagiós.
|
| Laurençon a lo biais de s'estalviar de temps, d'argent e de pena.
|
| S'es cargada la gròssa colèra: s'es fòrça mes en colèra.
|
| Malgrat que (e mai) volguèsse pas, calguèt que o faguèsse.
|
| Es insuportable, que o vira tot çò de dessús dejós!
|
| Elisa se demesís (se calcina), que son òme es en mar.
|
| Aquel òme es un demòni (un diable / un òme meissant).
|
| Lo Terenci es pas qualqu'un d'embarrassaire (es pas embarrassós).
|
| Es farsejaire (badinaire) que jamai: es un pistolet!
|
| Lo Jòrdi, lo se cal enquilhar! (lo cal suportar per fòrça).
|
| Bogre de pataló! o t'an pas jamai dich qu'èras gratalord?
|
| Trampelava (fasiá d'alonguis) per ganhar de temps.
|
| Lo te retapèri (lo te rebufèri) que ne demorèt moquet!
|
| A un brave paraulís (parla fòrt plan), i te fises pas!
|
| Trapèt un brave estimossal (un brave còp de ponh) pel morre.
|
| Evarista tustèt Leunard sens cridar para ni gara (sens l'avertir).
|
| Lo Danièl maquèt un uèlh al Damian d'un còp de ponh.
|
| Li plantèt lo ponhal (lo cotelàs) per l'esquina e s'enfugiguèt.
|
| Lo Frederic es totjorn a atemporar (temporizar / retardar).
|
| Es una creatura (òme o femna) pauc recomandabla.
|
| Cala-te, que desparlas ! (que repàpias, que desrasonas).
|
| D'aver pas capitat lo destrantalhèt (lo trebolèt / lo perturbèt).
|
| La Françon enfortiguèt (afortiguèt / assolidèt) que mentissiá pas.
|
| Pauc-s'afana los Colrats o èran totes de naissença.
|
| I a pas res a far! quita pas de piotassejar.
|
| La Rosalina cantava ni mai un rossinhòl,
|
| Sas rosalinadas embelinavan lo vilatge tot.
|
| La nòstra mameta Elisa pregava en occitan.
|
| Siás un polit mèrlhe! as pas vergonha de çò qu'as fach?
|
| Siái tot desvariat, que m'atendiái pas a aquela!
|
| Te calcines pas aital! que t'avança pas a res e que te desvària.
|
| Lo Constanç, la meissantisa lo crèba, mesfisa-te 'n !
|
| S' estremèt a tota frécia, que degun lo vegèsse pas.
|
| Qué las as a reganhar coma un duganèl?
|
| Quand es pas dins sas bonas, te sarres pas d'el.
|
| Aimi mai montar las estatjas que de prene lo monta-davala.
|
| T'enfuscas per un pas res e, jamai escotas pas res!
|
| Mesfisa-te d'aquela filha, qu'es fissosa coma la ronha.
|
| La Gisèla es totjorn a espofinar espofina qu'espofinaràs.
|
| Quand podiá pas trapar lo sòm se tornava levar e traucava la nuèch.
|
| Tanlèu me véser m 'insolentèt que ne demorèri bajòc.
|
| Qué as dins l'ase perque cèrques totjorn quicòm a far mal anar?
|
| Me voliás prautir lo sagin! Ieu te farai baissar la (s.f.sangflac /ausardariá / audàcia / front / impudéncia. (e non pas topet (fr.)Te propausi aquò e as la mèlsa de refusar ? ">mèlsa.
|
| Siái escarnit, que me faguèri engarçar per el mai d'un còp.
|
| Plega de far lo còl d'auca, bogre de confleta que siás!
|
| Aquela malastrada l'a completament desvariada : repàpia.
|
| A tu t'agradan las passaròsas, ieu tant estimi las dàlias.
|
| Aquela filha marca fòrt plan, trimarà pas a se maridar.
|
| Ai pas conegut, ço diguèt, degun de pus bèstia qu'aquela tortoira.
|
| Quand a las èrnhas, es pas lo moment de se sarrar d'ela.
|
| Es un pauc falord, mas rèsta pas d'èsser un brave dròlle.
|
| Te rosègues pas aital, que tot s'aplana amb lo temps.
|
| Aquel òme èra qualqu 'un que se laissava pas somsir los artelhs.
|
| Quand es dins sas bonas, rai! mas quand a las èrnhas ...
|
| Ai la femna que son sin es de badar los magasins.
|
| M'insolentava, mas lo sequèri còp sec : « Cala-te, si que non t'engruni ! ».
|
| Te prenes per un fetge dur, sufís que parles tan gròs?
|
| Ni per èsser vengut Qualqu 'un, es pas brica de crentar.
|
| Bogre de lanternejaire ! te poiriás pas afanar una idèa de mai?
|
| De pauc a pauc, sa crenta malautissa li passarà.
|
| Quand encontri un rnal-ru'agacha, diguèt Idà, me tiri de pels passes.
|
| Quand lo mal-te-vòli te cacha, consí far per se n'aparar?
|
| S' encaminèt a la lèsta, qu' èra pas tròp debonorièr.
|
| Tant val se calar (dire pas res) puslèu que d'escopir de banalitats.
|
| Una persona bartavèla paria de contunh (arrèsta pas de parlar).
|
